Glèisa de Nòstra Dòna de la Dalbada

Infotaula d'edifici Glèisa de Nòstra Dòna de la Dalbada
Donadas
Tipe	Glèisa
Caracteristicas
Estil	Gotic
Localizacion geografica
Estat	França
Division territoriala francesa	França metropolitana
Region francesa	Occitània
Departament	Nauta Garona
Comuna francesa	Tolosa
monument istoric catalogat (1886) monument istoric inscrit (1925)
Activitat
Diocèsi Archidiocèsi de Tolosa Religion Catolic roman Proprietari Ville de Toulouse (fr)

La Glèisa de Nòtra Dòna la Dalbada se situa dins lo quartièr dels Carmes à Tolosa. Cal pas la confondre amb la Basilica de la Daurada sul cai del meteis nom. Lo seu nom actual ven de l'anciena glèisa que la precedava e qu'èra cobèrta d'un rebatedís blanc (de Calç), li donant lo nom de Santa Maria dealbata (Santa Maria la blanca). L'edifici actual, pro austèr de l'exterior, es tipic del gotic miègjornal.

Istòria

Nau e còr)

La primièra glèisa demorèt en plaça de 541 a la fin del sègle XV sus un primièr oratòri. Foguèt destoïda per un encendi lo 27 d'octobre de 1442 coma la rèsta del quartièr. Malgrat sa disparicion, lo nom actual de la dalbada (que deriba de dealbata) es conservada.

La construccion de la glèisa actuala datariá de la fin del sègle XV, vèrs 1480. Son cloquièr signat Nicolas Bachelier (autor de l'Ostal d'Assesat e del Pont Nòu) foguèt erigit en 1551. Tornèt èsser bastit en 1881 e foguèt lo punt mai naut de la vila fins a 1926. Èra comparable a aquel de la Catedrala de Santa Ceselha d'Albi. Subte casèt del naut dels seus 91 mètres, l'11 d'abril 1926. Una trentena de busts esculptés per Nicolas e los disciples son expausats al Musèu dels Agustins de Tolosa.

La glèisa sembla a fortalesa miègjornala amb de murs espais, de duberturas estrechas e una torre nòrd avec merlets presenta en faciada, un timpan de tipe Renaissença italiana, fach de ceramica que representa una copiá del Coronament de la Verge de Fra Angelico. Aquel decòrs flamejant foguèt realizat per Gaston Virebent en 1878. Lo portal renaissença data el de 1537.

L'organa

Dins la glèisa i a un organa de 50 jòcs, possedent 3 clavièrs e pedalièr, fach per Eugène Puget. Aquel instrument, inaugurat lo 22 de novembre de 1888 per Charles-Marie Widor foguèt restaurat per los factors d'organas Gérard Bancells e Denis Lacorre en 2010.

Galariá

• 
  Detalh del lindal
• 
  Bas releu d'una capèla
• 
  vòlta del còr
• 
  Panoramá de la vòlta
• 
  Pietà
• 
  Campanar de la Dalbada fin del sègle XIX per Enric Martin (detalh), Capitòli de Tolosa
• 
  Cloquièr avant 1926
• 
  Cloquièr de 91 mètres
• 
  Cloquièr casut (1926)

Annèxas

Ligams extèrne

• (fr)Phototèque sus (wikitoulouse.fr)