Nicolas Bachelier
|
Nicolas Bachelier
| |
|---|---|
 | |
| Bust de Nicolas Bachelier dins la sala Henri-Martin al Capitòli | |
| Naissença | 1487 Arras |
| Decès | 1556 Tolosa |
| Activitat(s) | Arquitècte, Escultor |
| Influenciat per | La renaissénça italiana |
| Illustracion : Bust de Nicolas Bachelier dins la sala Henri-Martin al Capitòli | |
Nicolas Bachelier (1487-1556) èra un mèstre maçon, engenhaire, arquitècte, e escultor avent colaborat a de fòrça realizacions arquitecturalas tolosanas del començament del sègle XVI, subretot d'ostals de familha.
Biografia[modificar | Modificar lo còdi]
Originas pauc conegudas[modificar | Modificar lo còdi]
Originari d'Arras, se sap pas gaire sus el avant son arribada a Tolosa en 1532[1].
Dos novelum inspirats de la Renaissença italiana[modificar | Modificar lo còdi]
Sa primièra òbra grossa es l'Ostal de Bagis, que li foguèt comandat pel conselhièr al Parlament Joan de Bagis. Nicolas Bachelier i apondèt dos novelum dins l'arquitectura dels ostals tolosans, inspirats per la Renaissença italiana: lo decòrs de la pòrta centrala, e lo grand escalièr à l'italiana.
Aprèp, los parlamentaris de Tolosa l'emprguèron per bastir o decorar lors ostals urbans o castèls dels camps.
L'Ostal d'Assesat, que la construccion comencèt en 1555, foguèt confisada a Joan Castanhièr dich Nicot, mas los dessenhs serián de Nicolas Bachelier. La question fa controvèrsa[2], per manca de documents.
Lo seu nom demora coma un dels mai grands arquitèctas tolosan[modificar | Modificar lo còdi]
De tota mena, dempuèi sa mòrt en 1556, Nicolas Bachelier foguèt celebrat coma un dels mai grands arquitèctes tolosans de son epòca. Ne testinònia Antòni Noguièr, autor d'una Histoire Tholosaine en 1556 que parla d'el coma un «sobeiran arquitècte, òme de grand engenh e literatura»; e sus las seunas òbras: «sos excellents obratges en edificis magnifics e somptuositats d'admirable industria e proporcion, per tant del nòstre Occident»[3].
A Tolosa, una Plaça pòrta lo seu nom[4].
Òbras[modificar | Modificar lo còdi]
Realizèt entre autres:
- A Sant Ginèst lo Castèl
- Ostal de Bagis en 1537 dich tanben Ostal de Pèire o Ostal de Clary
- Primièr projècte per la construccion del Canal del Miègjorn en 1539 entre Tolosa e la Mediterranèa.
- Castèl de Castèlnau d'Estretasfonts (plan e esculturas) en 1539
- A Pibrac, lo castèl en 1540
- Foguèt un dels arquitèctes, a partir de 1544, del Pont Nòu de Tolosa[5]
- Ostal de Bernui a Tolosa, de 1544 a 1546
- Portal del Capitòli de Tolosa (pòrta del Pichon Consistòri, en 1546)
- Batistèri de la Catedrala de Sant Estève de Tolosa en 1547
- Agrandiment de l'Ostal de Pins en 1552[6]
- Ostal del Vièlh Rasim (contribucion tardièra)
- Ostal d'Assesat de Tolosa
- Retable de pèira e tombèl de la familha d'Ornesan dins la glèisa Saint-Michel de Siadors
- Armari de l'orguena de la Catedrala de Sant Alan de La Vaur.
De las seus fòrça esculturas, demòran pas que L'Enfança de Jèsus e vint e tres frisas de busts, conservadas al Musèu dels Agustins de Tolosa.
-
-
Castèl de Castèlnau d'Estretasfonts -
Pibrac, lo castèl -
-
Portal del Capitòli de Tolosa -
-
.jpg)
Familha[modificar | Modificar lo còdi]
Nicolas Bachelier aguèt al mens tres filh Domenge Bachelier(1530-1594), esculptor e arquitècte, que relisèt la construccion del castèl de La Reula en 1579[7], e Antòni Bachelier, esculpteur, e Gerauld Bachelier que participèt als decòrs realizats per la dintrada de Carles IX a Tolosa en 1564[8].
Vejatz tanben[modificar | Modificar lo còdi]
Nòtas e referéncias[modificar | Modificar lo còdi]
- ↑ "Ben Tol" (fr) B. Bennassar, B. Tolon, "Le siècle d'or", in Histoire de Toulouse, Privat, 1974
- ↑ Ben Tol
- ↑ Ben Tol
- ↑ (fr)gralon.net
- ↑ "Pierre Souffron"(fr)L'oeuvre de Pierre Souffron au Pont Neuf de Toulouse per Georges Costa
- ↑ structurae]
- ↑ jacobins.mairie-toulouse.fr
- ↑ (fr)Jean-Loup Marfaing et Jean-Pierre Suzzoni, in Le Dictionnaire de Toulouse, Loubatières, 2004