Germana Cosin

Modèl:Plantilla:Sant Germana Cosin (Frosins, Lengadòc, 1579 - Pibrac, 15 de junh de 1601) foguèt una laica occitana, venerada uèi coma santa per la Glèisa Catolica.

Biografia

Nasquèt a Frosins, un vilatge prèp de Tolosa, dins una familha modèsta; èra la filha de Laurenç Cosin e de Maria Laròca. Aviá una deformacion congenitala sul braç drech e quand èra pichoneta patiguèt d'escrofula, çò que cosa li laissèt la cara deformada. Perdèt sa maire pas gaire de temps aprèp que nasquèt e son paire se tornèt maridar. Sa mairastra li faguèt patir de maltractaments e la gardèt luènh del demai de la familha. Anèt pas a l'escòla, e foguèt ela quitament que demandèt a son paire que la mandèsse gardar las fedas per passar la màger part de sas nuèches al campèstre. Del temps qu'èra per pradas, consagrava fòrça temps a pregar e a recitar lo catechisme.

Anava plan sovent la glèisa e èra plan devòta, anava a la messa e recitava lo rosari cada jorn. Los abitants se trufavan d'ela. Malgrat tot aquò, s'esperforcèt per tal que sos companhs mai paures, de pastres com ela, anèssen a la parròquia estudiar lo catechisme e recebre una educacion minimala: lor contava tot çò que s'i apreniá e lor portava de bocins de pan per los far sortir de sa fam.

Moriguèt soleta, quand aviá vint-e-dos ans, mentre qu'èra a dormir dins un estable, lo 15 de junh de 1601. Foguèt enterrada dins la glèisa de Pibrac.

Veneracion

Segon la tradicion, 40 ans aprèp sa mòrt son còs foguèt trobat intacte. Pro lèu qualques vesins parlèron e diguèron qu'èran estats garits de malautiás gràcias a ela, e se comencèt alara a la venerar. Son taüt foguèt depausat dins la sagristia, e en 1661, lo vicari general de Tolosa l'obriguèt e trobèt un còp mai lo còs inalterat. Lo vicari demandèt de dobrir d'autras tombas qu'èran dins lo meteis endrech ont èra estada enterrada Germana, e dins totas trobèron de còsses descompausats o d'esquelets. Se considerèt doncas qu'èra estat un miracle e lo vicari botèt en plaça lo procès per demandar la canonizacion de la pastora en 1700. Durant la Revolucion Francesa, lo taüt foguèt dobèrt e se lancèt de cauç viva sul cadabre; pasmens las parts que foguèron pas tocadas per la cauç contunhèron intactas.

Lo procès de canonizacion se reinicièt cap a 1850. Beatificada en 29 de mai de 1854 per Piu IX, foguèt canonizada lo 29 de junh de 1867 pel meteis papa. Es la patrona dels pastres e dels joves en perilh, dins son país. A Pibrac, foguèt bastida una basilica per l'onorar, e l'ostal nadiu de la santa es estat preservat a dos quilomètres del vilatge.

Veirial de la glèisa de Lalinda
Escultura de la santa
Glèisa de Pibrac, amb las rèstas de la santa
Basilica de Santa Germana de Pibrac

Bibliografia