Francés d'Assisi de Borbon
legenda= Francés d'Assisi, rei consòrt d'Espanha | |
| Naissença | 13 de mai de 1822 |
| Decès | 17 d'abril de 1902 |
| Paire | Francisco de Paula de Borbón y Borbón |
| Maire | Luisa Carlota de Borbón-Dos Sicilias y Borbón |
| Consòrt(s) | Isabèl II |
| Règne | |
| 10 d'octobre de 1846 - 19 de setembre de 1868 | |
| Dinastia | Ostal de Borbon |
| Predecessor | María Cristina de Borbón-Dos Sicilias |
| Successor | Maria Vittoria dal Pozzo della Cisterna |
| 70px
| |
| Reis d'Espanha | |
,_King_consort_of_Spain.png&action=edit&redlink=1){kind=link}
Francés d'Assisi de Borbon, nascut al palais reial d'Aranjuez lo 13 de mai de 1822 e mòrt al castèl d'Épinay-sur-Seine lo 17 d'abril de 1902, foguèt rei consòrt d'Espanha de 1846 a 1868, apelacion acordada per son esposa, Isabèl II, reina en títol.
Enfància
[modificar | Modificar lo còdi]Segond filh (vengut ainat) de l'infant Francisco de Paula de Borbón e de la princessa Loïsa de las Doas Sicílias (filha del rei Francés Ièr de las Doas Sicílias), es titolat duc de Cadiç e infant d'Espanha per son oncle lo rei Ferrand VII d'Espanha.
Maridatge
[modificar | Modificar lo còdi]Mentre qu'es omosexual averat (es escaissat « Paquita », lo femenin de son diminutiu Paquito), en 1846, esposa, per de rasons dinasticas, sa cosina primièra, la reina Isabèl II d'Espanha, filha de Ferrand VII, que li autreja lo títol de rei consòrt e lo tractament de Majestat. Auràn oficialament onze enfants, que la màger part dels istorians n'an de dobtes sus la filiacion pairala, e dont cinc solament pervenguèron a l'atge adulte :
- Isabèl (1851-1931), qu'esposarà Cayetano de Borbón-Dos Sicilias (1846-1871), prince reial de las Doas Sicílias e Girgenti (sens posteritat).
- Anfós (1857-1885), futur Anfós XII,
- María del Pilar (1861-1879),
- María de la Paz (1862-1946), qu'esposarà lo prince Loís Ferrand de Bavièra (1859-1949).
- Eulalia (1864-1958), qu'esposarà Antòni d'Orleans (1866-1930), infant d'Espanha e duc de Galliera.
Règne e decès
[modificar | Modificar lo còdi]
.
A partir de 1864 lo rei Francés presidís lo Conselh dels Ministres. La revolucion de 1868 lo constrenh a l'exili, pren lo títol de cortesiá de « comte de Moratalla ». En 1874 la monarquia es restablida, mas en favor de son filh Alfonso, que ven lo rei Anfós XII d'Espanha (1874-1885).
La mòrt del « comte de Chambord » en 1883 fa de l'èx-rei Francés d'Assisi lo novèl « primièr prince de sang » dels legitimistas franceses, cinquen successible aprèp sos quatre cosins de la branca ainada, Juan de Borbón, Carlos de Borbón, Jaime de Borbón e Alfonso de Borbón.
S'installa al castèl d'Épinay-sur-Seine, en França, qu'a crompat en 1881, e i morís lo 17 d'abril de 1902. Lo castèl serà vendut en 1906 e vendrà l'ostal de comuna d'Épinay-sur-Seine.