Isabèl II d'Espanha
Isabèl II de Borbon (Madrid, lo 10 d'octòbre de 1830 - París, lo 9 d'abrial de 1904), foguèt reina d'Espanha après 1833. Èra la filha de Ferrand VII d'Espanha e de Maria Cristina de Nàpols e la maire d’Anfós XII.
Carlos María Isidro de Borbón, l’oncle d’Isabèl, èra l'eiretèir del tròn d'Espanha, mas en 1833, après la mòrt de Ferrand VII, Isabèl foguèt reina d'Espanha malgrat la contestacion de sos dreits pelhs partisans de son oncle (qui se 'pelavon carlistas-veire Guèrra Carlista). Isabèl Z-aviá tres ans. Maria Cristina de Nàpols foguèt regenta taiqua 1840. En 1840, alhs tretze ans, Isabèl foguèt reina d’Espanha taiqua 1868. Après la Revolucion de 1868, se sauvèt a París. Son successor foguèt Amadèu Ièr d'Espanha.
Se casèt embe Francés de Borbon, son cosin. Lo monde disiá qu’èra omosexual. Mai Isabèl aguèt mantun enfant, entre los quenhs Isabèl de Borbón y Borbón, Anfós XII, María de la Paz de Borbón e Eulalia.
| Precedit per | Isabèl II d'Espanha | Seguit per | |
| Ferrand VII |
|
Amadèu Ièr (Ostal de Savòia) |
