Charles Wilkes

Charles Wilkes (3 d'abriu de 1798, Nòva York - 8 de febrier de 1877, Washington) es un amirau e un explorator estatsunidenc dau sègle XIX. Es famós per aver comandat una expedicion estatsunidenca dins l'Ocean Austrau de 1838 a 1842. Durant aqueu viatge, explorèt plusors illas de l'Ocean Pacific e la partida importanta dau litorau d'Antartida que pòrta desenant son nom. Pasmens, perdiguèt tanben 2 naviris e 26 marins. A son retorn, foguèt donc jutjat per una cort marciala que lo condamnèt – sensa consequéncias vertadieras – per aver infligit de punicions injustificadas a son equipatge. De 1844 a 1861, redigiguèt lo rapòrt oficiau de sa mission e editèt tanben sei rapòrts scientifics^[1]. En 1861, au començament de la Guèrra de Secession (1861-1865), foguèt nomat comandant d'un naviri de la flòta unionista. Lo 8 de novembre de 1861, arrestèt un naviri britanic, lo Trent, qu'èra encargat de menar una mission diplomatica britanica dins la Confederacion. Aquò entraïnèt una crisi entre Washington e Londres. Wilkes foguèt nomat cap d'una flotilha segondària e quitèt lo servici actiu en 1862. Pasmens, foguèt nomat vice-amirau de resèrva en 1866.