Cardo maximus
Lo Cardo maximus es la via d'axe màger nòrd-sud d'una vila romana (dels tèrmes latins Cardo per « pivòt » o « gafon de pòrta », emplegat en tèrmes d'orientacion geografica per designar l’axe nòrd-sud a l'entorn de que semble pivotar la vòlta celèsta[1] e maximus per « mai grand » : superlatiu de magnus). Dins la centuriacion romana, lo cardo maximus èra l'axe nòrd-sud qu'estructurava la ciutat dempuèi sa creacion. Enseguida, lo cardo èra una de las vias màger al còr de la vida economica e sociala de la vila. A la crosada del cardo e del decumanus (axe èst-oèst) d'una ciutat, mai sovent èra lo forum.
Exemple de Cardo
[modificar | Modificar lo còdi]Cardo de Jerusalèm
[modificar | Modificar lo còdi]
Un exemple de cardo es aquel de l'antica Jerusalèm. Après la répression de la revòlta josièva de 70 per las tropas de Titus, l'emperaire Adrian comencèt a tornar bastir Jerusalèm sul modèl e los nòus plans de la vila comportavan un cardo amb colomnadas.
Cardo de Tolosa
[modificar | Modificar lo còdi]Lo cardo maximus[2] de Tolosa es una viá que traversa la vila de la pòrta nòrd, la Porteria trobada jol la plaça del Capitòli, per las carrièra de Sant Roman e Filatièrs per acabar, al sud, a la pòrta narbonesa. Aquel cardo es ara una zona pedona dempuèi 2010[3].
Nòta et referéncias
[modificar | Modificar lo còdi]- ↑ Pierre Grimal, Les Villes romaines, PUF, Que sais-je ? no , PUF, 1954, 7 édition 1990, ISBN: 2130433685, p. 18
- ↑ archeo-rome.com
- ↑ toulouseplanete.org