Bernat de Ventadorn
Pels articles omonims, vejatz Ventadorn.|
Bernat de Ventadorn |
||||
|---|---|---|---|---|
.jpg) | ||||
| Naissença | 1120 / 1130 (?) | |||
| Decès | 1194 (?) | |||
| Activitat(s) | Trobador | |||
| País | Occitania | |||
| Lenga d'escritura | Occitan | |||
Bernat de Ventadorn èra un trobador lemosin de la mitat del sègle XII. Es famós per son mestritge e mai per la popularizacion de l'estil trobadorenc trobar lèu, e per sas Cansos prolificas, qu'ajudèron a definir lo genre e a establir la forma "classica" de poesia de l'amor cortés, e foguèt imitat e reproduit per fòrça trobadors del meteis sègle[1] .
Segon Uc de Sant Circ, Bernat èra lo filh d'un fornièr del castèl de Ventadorn en Lemosin. Aprenguèt probablament l'art de cantar e d'esciure de son mèstre Eble III de Ventadorn. Malurosament s'amorosèt de la femna d'aqueste darrièr e deguèt alara fugir en Normandia a la cort dels Plantagenèsts ont trobèt gràcia alprèp d'Alienòr d'Aquitània. Protegit per divèrsas dònas, puèi per Raimon V de Tolosa, acabèt sa vida dins un monestièr (segon Frederic Mistral, es l'abadiá de Dalon, ont moriguèt tanben Bertran de Bòrn[2]).
Extrach[modificar | modificar la font]
Lo tems vai e ven e vire
Per jorns, per mes e per ans,
Et eu, las no.n sai que dire,
C'ades es us mos talans.
Ades es us e no.s muda,
C'una.n volh e.n ai volguda,
Don anc non aic jauzimen.
Pois ela no.n pert lo rire,
E me.n ven e dols e dans,
C'a tal joc m'a faih assire
Don ai lo peyor dos tans,
- C'aitals amors es perduda
Qu'es d'una part mantenguda -
Tro que fai acordamen...
Referéncias[modificar | modificar la font]
- ↑ Wilhelm, James J. "Lyrics of the Middle Ages" (46).
- ↑ https://tdf.locongres.org/files/assets/common/page-substrates/page0703.jpg
