Acid de Lewis

Un acid de Lewis es una substància quimica capabla d'acceptar un pareu d'electrons, es a dire que tèn una lacuna electronica dins son jaç d'electrons extèrnes e que pòu formar una liason covalenta en acceptant un doblet d'electrons provesit per una basa de Lewis^[1]. Prepausada en 1923 per Gilbert Lewis (1875-1946)^[2], aquela definicion de l'aciditat es fòrça diferenta d'aquela de Joannes Bronsted. Pasmens, existís de liames entre lei doas definicions car la màger part deis acids de Bronsted son d'acids de Lewis^[3]. En revènge, la recipròca es pas veraia.

Lei nocions de nucleofilia e d'electrofilia son ansin fòrça importantas per explicar aquelei mecanismes entre acids e basas de Lewis. D'un biais generau, aquò mena a la formacion d'un complèx. Dins una solucion aquosa, un acid de Lewis causa generalament una demenicion dau pH car l'aiga reagís coma una basa de Lewis. Pasmens, aquela baissa es sovent febla e la mesura dau pH d'una espècia quimica permet donc pas de caracterizar un acid de Lewis.

Liames intèrnes

Acid.
Acide de Bronsted.

Bibliografia

(en) William J. Bensen, The Lewis acid-base concepts : an overview, Wiley, 1980.

Nòtas e referéncias

↑ (fr) Paul Arnaud (pref. Guy Ourisson), Cours de chimie organique, Éditions Dunod, 1990.
↑ (en) Gilbert Newton Lewis, Valence and the Structure of Atoms and Molecules, Chemical Catalog Company, 1923, p. 142.
↑ Leis acids organics seguisson rarament aquela règla.

[1] (fr) Paul Arnaud (pref. Guy Ourisson), Cours de chimie organique, Éditions Dunod, 1990.

[2] (en) Gilbert Newton Lewis, Valence and the Structure of Atoms and Molecules, Chemical Catalog Company, 1923, p. 142.

[3] Leis acids organics seguisson rarament aquela règla.

[1]

[2]

[3]