David Blum (cap d'orquèstra sinfonica)
David Blum (1935-1998 [1]) es un cap d'orquèstra e autor american, mai que mai conegut per sas interpretacions de las sinfonias de Joseph Haydn [2].
Biografia[modificar | Modificar lo còdi]
David Blum nasquèt en 1935 a Los Angeles, en Califòrnia. Estudièt la direccion d'orquèstra e la composition a la Juillard School de New York.
Fondèt en 1961 l' Esterhazy Orchestra of New York que dirigiguèt fins a 1969. Es ambe aquela orquèstra qu'enregistrèt per la firma Vanguard de sinfonias de Joseph Haydn, causidas dins lo periòde median. Enregistrèt tanben de composicions de Telemann e de Mozart, dont al mens un ambe l'English Chamber Orchestra (los divertimenti K.287 e K.138 de Mozart). Foguèt director musical de l'Orquèstra sinfonica de Lausana, en Soïssa, de 1973 a 1982 e de l'Orchestre symphonique genevois (Orquèstra sinfonica genevesa), que fondèt, de 1977 a 1986, amai dirigiguèt plan d'autras orquèstras coma cap convidat.
Passèt la fin de sa vida a escriure, mai que mai sus l'execucion de la musica. Demòran d'el tres libres, « Casals and the Art of Interpretation » (Casals e l'Art de l'Interpretacion), « The Art of Quartet Playing: The Guarneri Quartet in Conversation With David Blum » ( L'Art de Jogar en Qüartet : lo Qüartet Guarneri en Conversacion ambe David Blum) e « Paul Tortelier », puèi d'articles per The New Yorker, The Musical Times, The Strad e per las rubricas d'Arts e Lésers de The New York Times.
Moriguèt lo 17 d'abrial 1998 a l'espital de Kirkland (Washington), d'un càncer.
Estil musical[modificar | Modificar lo còdi]
Enregistraments[modificar | Modificar lo còdi]
Los enregistraments de David Blum son sovent de mal trobar en CD e pas reeditats, malgrat lo prestigi que los coneisseires estacan a sas interpretacions haydnianas.
- Joseph Haydn : Sinfonias n° 39, 52, 59, 60, 70, 73, 75, 81, 90, 91.
- Telemann : Suite La Puta, Concerto en si bemòl per 2 flaütas, 2 autbòis e còrdas, Concerto en re per 3 trompetas, 2 autbòis, timbalas e còrdas, Musica de conclusion tirada de la Tafelmusik per 2 flaütas e còrdas.
- Mozart : Divertimenti K.138, K. 287 e K. 334, Marcha en re major, K. 445
Nòtas e referéncias[modificar | Modificar lo còdi]
Lo contengut de l'article ven mai que mai de l'article de necrologia del New York Times, per la biografia, de las listas d'enregistraments encara presents sus Amazon.com e dels comentaris mai qualitadoses trobats sus Amazon.com e Amazon.fr.