Wikipèdia:AcuèlhLutzSus/29 de setembre de 2014
Lo Califat Abbassida foguèt lo tresen califat islamic qu'existiguèt entre 750 e 1259. Capitèt de prendre lo poder après una revòuta còntra lo califat omeia en crisi durant leis annadas 740 en causa de sa politica exclusent lei minoritats nombrosas de l'Empèri, especialament aquelei de Pèrsia. Venceires en 750, leis Abbassidas consolidèron rapidament lor poder, reorganizèron l'administracion en s'inspirant dei tradicions de l'Empèri Sassanida e creeèron una capitala novèla, Bagdad, a partir de 762.
La dinastia aquistèt un poder important gràcias a sa dominacion sus lo monde musulman e a sa posicion estrategica sus lei vias comercialas principalas de l'epòca. Sostenguda per una politica activa d'encoratjament deis autoritats, lei sciéncias e la cultura realizèron de progrès considerables e Bagdad venguèt lo centre culturau, comerciau e intellectuau de la planeta fins a sa destruccion per lei Mongòls en 1258.
D'efèct, maugrat son primat culturau e scientific, lo Califat poguèt pas tenir sei regions perifericas puei centralas que venguèron independentas tre lei sègles IX e X. A partir d'aqueu sègle, lo califa teniá solament una autoritat nominala sus lei territòris musulmans. Venguts dependents, e de còps vassaus, d'estats pus poderós, lei califas demorèron solament senhors de la region de Bagdad que foguèt conquista en 1258 durant leis invasions mongòlas en Orient Pròche. Lei subrevivents de la familha Abbassida s'anèron alora installar au Caire sota la proteccion dei sultans mamelucs. Conservèron un ròtle onorific fins au sègle XVI quand lo darrier califa leguèt son poder au sultan otoman de Constantinòple.