Ulisses (novèla)

Ulisses (Ulysses en anglés) es un roman modernista de l'autor Irlandés James Joyce. Foguèt d'en primièr publicat en fulheton dins lo jornal american The Little Review de març de 1918 a decembre de 1920 puèi publicat en entier a París per Sylvia Beach lo 2 de febrier de 1922, lo jorn de 40n anniversari de Joyce. Es considerat coma una òbra mai importanta de la literatura modernista e foguèt considerat coma "una demonstracion e una sintèsi de tot lo movement". Segon Declan Kiberd, "Abans Joyce, pas cap d'escivan de ficcion anèt tant en avant dins lo procediment de la pensada".

Ulysses fa la cronica de las peregrinacions e encontras de Leopold Bloom a Dublin pendent un jorn ordinari, lo 16 de junh de 1904. Ulysses es lo nom latinizat d'Odissèus, l'eròi d'Omer dins son poèma epic Odissèa, e lo roman establís una seriá de parallels entre lo poèma e lo roman, amb de correspondéncias estructuralas entre los personatges e experiéncias de Leopold Bloom e Odissèu, Molly Bloom e Penelòpa, e Stephen Dedalus e Telemac, apondent d'eveniments e tèmas del començament del sègle XX dins lo contèxte del modernisme, Dublin, e las relacions de l'Irelanda e la Grand Bretanha. Lo roman es fòrça allusiu e tanben imita los estils de diferents periòdes de la literatura anglesa.

Dempuèi sa publication, lo libre provoquèt de controvèrsias e criticas neninosas, anant d'un procès en obscenitat als Estats Units d'America en 1921, fins a una guèrra textuala (Joyce Wars). La tecnica del corrent de consciéncia, l'estuctura meninosa, la pròsa experimentala—confit de jòcs de mòts, parodias, e allusions— e una mòstra de personatges e d'umors, faguèron d'aqueste roman una de las mai grandas òbras literàrias de l'istòria; Los fans de Joyce per tot lo mond celebran lo 16 de Junh coma lo jorn de Bloom.

Contèxte

Joyce encontrèt lo personatge d'Odissèu/Ulisses dins Adventures of Ulysses de Charles Lamb, una adaptacion de Odissèa per enfant, que sembla aver inscrich lo nom latin dins la ment de Joyce. A l'escòla escriguèt un ensag sul personatge, titulat "My Favourite Hero". Joyce diguèt a Frank Budgen que considèra Ulisses lo sol personatge global de la literatura. Aviá pensat nomenar sa colleccion de novèlas Dubliners (1914) en Ulysses in Dublin, mas l'idèa nasquèt d'una istòria escricha en 1906 de far del "libre cort" de 1907, una vasta novèla que comença en 1914.

Localizacions

La mapa de Dublin d'Ulisses

1. L'ostal de Leopold Bloom 7, Eccles Street - Episòdi 4, Calipso, Episòdi 17, Itaca, e Episòdi 18, Penelòpa
2. La pòsta, Westland Row - Episòdi 5, Lotofags.
3. La farmacia Sweny, Lombard Street, Lincoln Place (ont Bloom crompa un sapon). Episòdi 5, Lotofags
4. Lo sèti del jornal Freeman, Prince's Street, fin de O'Connell Street Episode 7, Eòl e - pròche - la botica de bonbon de Graham Lemon, 49 Lower O'Connell Street, començament de Episòdi 8, Lestrigons
5. Lo pub de Davy Byrne - Episòdi 8, Lestrigons
6. Bibliotèca Nacionala d'Irlanda- Episòdi 9, Caribdis e Scilla
7. Ostelaria Ormond - al bòrd de Liffey - Episòdi 11, Sirenas
8. Lo pub de Barney Kiernan, Episòdi 12, Ciclops
9. Maternitat, Episòdi 14, Buòus del Solelh
10. Lo bordèl de Bella Cohen. Episòdi 15, Circèa
11. Abric del conductor, Butt Bridge. - Episòdi 16, Eumèu

L'accion de la novèla se debana d'un constat a l'autre de la baia de Dublin, començant a Sandycove al sud de la ciutat e s'acaba a Howth Head al nòrd.

Estructura

Ulisses, Egoist Press, 1922

Ulisses es divisat en tres libres (numerotat de I, II, a III), e 18 episòdis. Los episòdis an pas de títol, e son numerotat solament dins l'edicion de Gabler. Dins las diferentas edicions los talhs entre los episòdis son marcats de biais diferents.

A primièra vista, una granda partida del libre aparéis sens estructura e caotic; Joyce diguèt que "placèt tant enigmas e endevinalhas que gardaràn los professors ocupat per de sègles se disputar sus qu'ai volgut dire", que faràn l'òbra imortala. Los dos esquèmas que Stuart Gilbert e Herbert Gorman realizèron après publicacion per ajudar a defendre Joyce de las acusacions d'obscenitat faguèron clar los ligams al L'Odissèa, e tanben aludèron a explicar l'estructura interna de l'òbra.

Joyce e Omèr

Joyce divisa Ulisses en 18 episòdis que "gaireben correspondon als episòdis de l'Odissèa d'Omèr". L'Odissèa es divisada en 24 libres.

Los cercaires suggeriguèron que cada episòdi d'Ulisses ten un tèma, una tecnica e correspondéncia entre sos personatges e aquestes de l'Odissèa. Lo tèxte del roman publicat inclusís pas los títols d'episòdi present çai dejós, tampauc la correspondéncias, que venon de l'esquèma de Linati e Gilbert. Joyce fa referéncia als episòdis segon los títol Omeric dins sas letras. Prenguèt lo rebat idiosincratic d'unes títols, per exemple "Nausicaa" e "Telemaquia" dels dos volums Les Phéniciens et l'Odyssée de Victor Bérard que consultèt en 1918 a la Zentralbibliothek Zürich.

Alara que l'accion del roman de Joyce se debana pendent un jorn ordinari del sègle XX començar a Dublin, Irlanda, Dins lo poèma epic d'Omèr, Odissèu, "un eròi grèc de la Guèrra de Tròia ... pren detz annadas per trobar son camin de Tròia cap a son ostal dins l'illa d'Itaca". En mai, Lo poèma d'Omè inclusís tempestassas e naufrags, gigants e monstres, dieus e divesas, un mond totalament diferent d'aqueste de Joyce. Lo personatge de Joyce Leopold Bloom, "un Josieu que fa de plaçaments publicitaris", correspond a Odissèu del poèma epic; Stephen Dedalus, lo primièr eròi de Joyce, plan autobiografic, Un retrach de l'artista alara Jovent, correspond al filh d'Odissèu,Telemac; e la femna de Bloom, Molly correspond a Penelòpa, l'esposa d'Odissèu, qu'esperèt son retorn pendent vint ans.

Intriga somària

Partida I: Telemaquia

Episòdi 1, Telemac

Cambra de James Joyce dins James Joyce Tower and Museum

Es 8 a.m. Buck Mulligan, un estudiant en medecina bosinaire, sona Stephen Dedalus (un jove escrivant encontrat coma subjècte de A Portrait of the Artist as a Young Man) sul teulat de la torre Sandycove Martello ont demoran los dos. I a una tension entre Stephen e Mulligan, venent d'una remarca crudela que Stephen entendiguèt de Mulligan dire a subjècte de sa maire recentament defunta, May Dedalus, e del fach que Mulligan invitèt un estudiant anglés, Haines, a demorar amb eles. Lo tres òmes dejunan e caminan sus la broa, ont Mulligan demanda a Stephen la clau de la torre e un manleu. Al partir, Stephen declara que tornarà pas a la torre de vespre, que Mulligan, l' "usurpator", ne prenguèt possession.

Episòdi 2, Nestor

Stephen ensenha una leisson d'istòria sus las victòrias de Pirrus d'Epir. Après la leisson, un estudiant, Cyril Sargent, demora enrè que Stephen li mòstra cossí complir d'exercicis d'aritmetica. Stephen mira la cara laida de Sargent e ensag d'imaginar la maire de Sargent que l'ama. Puèi Stephen visita director d'escòla Garrett Deasy, de qui recep sa paga e una letra de portar al jornal per impression. Discutan los dos de l'istòria d'Irlanda e del ròtle dels josieus dins l'economia. Al Stephen partir, Deasy dich qu'Irlanda "jamai persecutèt lo josieu" que lo país "jamai los daissèt dintrar". Aqueste episòdi es la font d'una de las frasas mai celèbras del roman, alara que Dedal dich que l' "istòria es una cachavièlha de qu'ensagi me'n desrevelhar" e que Dieu es "un bram per la carrièra."

Episòdi 3, Protèu

Sandymount Strand

Stephen camina a Sandymount Strand e se marfond un temps, soscan sus diferents concèptes filosofics, sa familha, sa vida d'estudiant a París, e la mòrt de sa maire. Alara que Stephen remembra e medita, se jai sus una ròca, gaita un parelh que lo can urina en reire de la ròca, grafinha unas idèas de poesia e se grata lo nas. Aqueste capítol se caracteriza per un estil naratiu de tipe corrent de consciéncia que cambia fòrça de fogal. L'educacion de Stephen se rebat dins de referéncias escuras e las frasas estragièras utilizadas dins aqueste episòdi, que li valguèron la reputacion d'èsser un dels capítols mai dificils del libre.

Partida II: Odissèa

Episòdi 4, Calipso

Lo raconte copa subte. Se torna a l'ora de 8 a.m., mas l'accion se desplaça dins la vila e cap al segond protagonisa de libre, Leopold Bloom, a un placier publicitari d'origina josieva. L'episòdi comença per la celèbra frasa, ‘Sr. Leopold Bloom manjava amb gost los organs intèrnes de las bèstias e aucels.’ Bloom, après aver començat a preparar lo dejunat, decida d'anar veire lo maselier per crompar de ronhon de pòrc. Torna a l'ostal, prepara lo dejunar e lo pòrta amb lo corrièr a son esposa Molly que jai al lièch. Una de la letras de son director de concert Blazes Boylan, amb qui Molly a una relacion. Bloom sap plan que Molly aculhirà Boylan dins son lièch mai tard dins la jornada, e sa pensada es tormentada. Bloom legís una letra de lor filha Milly Bloom, que conta sos progreses dins lo trabalh fotografic a Mullingar. L'episòdi s'acaba amb Bloom legissent dins una ravista una istòria namenada Matcham’s Masterstroke (lo còp de mèstre de Matcham) de Sr. Philip Beaufoy, e defacant dins los cumuns exteriors.

Episòdi 5, Lotofags

Bloom camina cap a la pòsta de Westland Row ont recep una letra d'amor d'una cèrta 'Martha Clifford' mandada a son pseudonim, 'Henry Flower'. Encontra un amic, e pendent la discucion, Bloom ensag d'espinchar una femna portant debàs, mas l'empacha un tramvai passant. Puèi, legís la letra e esquiça l'envelòpa per l'androna. Vaga dins un servici d'una glèisa catolica e medita sus la teologia. Lo prèire a las letras I.N.R.I. o I.H.S. dins l'esquina; Molly aviá dich a Bloom que volgava dire I Have Sinned (Ai pecat) o I Have Suffered (Ai sofèrt), e Iron Nails Ran In (clavèls de fèrre plantats). Se'n va veire un farmacian e crompa un sabon en barra al limon. Puèi encontra un autre amic, Bantam Lyons, que lo pren per error per li donar un conselh de corsa pel caval Throwaway. Fin finala Bloom se dirigís cap al banh.

Episòdi 6, Ades

L'episòdi comença amb Bloom dintran dins una veitura funerària amb tres autres, comprenent lo paire de Stephen. La veitura los mena a las funeralhas de Paddy Dignam, charlant en camin. Lo carri passa Stephen e Blazes Boylan. I a una discussion sus las diferentas formas de mòrt e obsèquis, e Bloom es preoccupat pensant a son filh mòrt, Rudy, e al suicidi del sieu paire. Dintran dins la capèla pel servici e mai tard sortisson amb lo carri mortuari. Bloom vei un òme misteriós vestit d'un mackintosh pendent los obscèquis. Bloom contunha a soscar sus la mòrt, mas a la fin de l'episòdi rebuta la pensadas morbidas per embraçar una 'vida plena e cauda'.

Episòdi 7, Eòl

Al sèti del jornal Freeman, Bloom ensag de plaçar una publicitat. Pasmens s'es d'en primièr encoratjat per l'editor, fin finala capita pas. Stephen capita a portar la letra de Deasy amb per subjècte la 'frèbe aftosa', mas Stephen e Bloom s'encontran pas. Stephen mena l'editor e d'autres dins un pub, contan un anecdòta sul camin al subjècte de 'doas vestalas de Dublin'. L'episòdi es divisat en talhs corts dins l'estil dels títols jornalistics, e se caracteriza per una abondància de figura e dispositius retorics.

Episòdi 8, Lestrigons

Lo pub Davy Byrne, Dublin, ont Bloom consoma un entrepan de gorgonzola e un veire de borgonha

Las pensadas de Bloom son pigalhadas de referéncias a la noiritura que l'ora de manjar apròcha. Encontra una vielha flama e ausís de novèlas del trabalh de Mina Purefoy. Dintra dins lo restaurant de Burton Hotel ont es revoltat al veire d'òmes manjant coma d'animals. Alara va puslèu al pub de Davy Byrne, ont consuma un entrepan de gorgonzola e un veire de borgonha, e medita suls primièrs jorns de sa relacion amb Molly e cossí lo marridatge declinèt: 'Ièu. E ièu ara.' Las pensadas de Bloom tòcan de çò que las divesas e los dieus majan e bevon. Se demanda se las estatuas de las divesas de Musèu Nacional d'Irlanda an d'anuses coma n'an los mortals. Sortissent del pub Bloom se dirigís cap al musèu, mas apercep Boylan de l'autre costat de la carrièra e, panicat, se ronça dins la gallariá fàcia al musèu.

Episòdi 9, Caribdis e Scilla

Bibliotèca Nacionala d'Irlanda

A la bibliotèca nacionala, Stephen explica a de cercaire sa teoria biografica de las òbras de Shakespeare, subretot Hamlet, qu'argumenta que fòrça se basa sus l'adultari de l'esposa de Shakespeare. Bloon dintra dins la biblioptèca nacionala per cercar una copia anciana de la publicitat qu'aviá ensejat de plaçar. Encontra Stephen brèvament e inconscientament a la fin de l'episòdi.

Episòdi 10, Los ròcs vagants

Dins aqueste episòdi, detz e nòu vinhetas cortas descrivent las erràncias de diferents personatges, major e menor, per las carrièras de Dublin. L'episòdi s'acaba per un raconte de cavalariá del Lòrd Luòctenent d'Irlanda, William Ward, Conte de Dudley, per las carrièras, qu'encontra diferents personatges del roman.

Episòdi 11, Sirenas

Dins aqueste episòdi, dominat per de motius musicals, Bloom dina amb l'oncle de Stephen a l'ostelariá, alara que l'amant de Molly, Blazes Boylan, realiza un rendetz vos amb ela. Al dinar, Bloom mira las servicialas seductriças e escocha cantar lo paire de Stephen e d'autres.

Episòdi 12, Ciclòps

Aqueste capítol es contat per un ciutadan anonim de Dublin. Lo contaire se'n va al pub Barney Kiernan ont encontra un personatge qu'es referenciat coma "Lo Citutadan". Se pòt pensar qu'aqueste personatge es una satira de Michael Cusack, un membre fodator de l'associacion atletica gaelica. Quand Leopold Bloom dintra dins lo pub, es semonsat pel Ciutadan, qu'es un fenian fèr e antisemita. L'episòdi s'acaba per Bloom remembrant al Ciutadan que son salvador èra josieu. Coma Bloom sortís del pub, lo Ciutadan, encolerat, jeta una bòstia de biscuit ont la tèsta de Bloomb èra, mas qu'i es pas pus. Lo captítol es marcat per de tangentas espandidas per de voces autras que lo narrator sens nom: tèsi inclusissent de corrents de girgon juridic, de passatge biblicas, e d'elements de la mitologia irlandesa.

Episòdi 13, Nausicaa

Tota l'accion de l'episòdi se debana sus las ròcas de Sandymount Strand, una zona costièra al sud èst del centre de Dublin. Una joventa nomenada Gerty MacDowell es assetada sus la ròcas amb sas dos amigas, Cissy Caffrey e Edy Boardman. Las filhas vigilan tres enfants, un nenon, e dos bessons de quatre ans nomenats Tommy e Jacky. Gerty contemplata l'amor, lo maridatge e la feminitat al luscre. Lo lector es pauc a pauc informat que Bloom la gaita a distància. Gerty atissa l'espectator expausant sas cambas e sotavestits, e Bloom, a son torn, se masturba. L'oragasme masturbatòri ven en resson dels fuòcs d'artificis près del bazar. Al partir de Gerty, Bloom realiza qu'a una camba garrèla, e pensa qu'es la rason que se la ‘demorèt plantada’. Après diferentas digressions mentalas decidís de visitar Mina Purefoy a la maternitat. I a d'incertuds sus las pensadas de Gerty e lo fantasme sexual de Bloom. Unes penson que l'episòdi es divisat en doas partidas: la primièra es lo vejaire fòrça romantizat de Gerty, e l'autra mai anciana e realista de Bloom. Lo quita Joyce dich, pasmens, que ‘pas res se passèt entre [Gerty e Bloom]. Se realizèt dins l'imaginacion de Bloom’. ‘Nausicaa’ provoquèt un grand vam alara que lo libre èra publicat en seria. L'estil de la primièra partida de l'episòdi ven (e parodia) de las revistas e novèlas romanticas.

Episòdi 14, Buòus del Solelh

Bloom visita la maternitat de l'espital ont Mina Purefoy parís, e fin finala encontra Stephen, qu'èra a beure amb sos amics estudiants en medecina e qu'esperan l'arribada promesa de Buck Mulligan. Qu'es lo sol paire dins lo grop d'òmes, Bloom se tafura del trabalh de Mina Purefoy. Comença a pensar a sa femna e sos dos enfants. Tanben pensa a la pèrda de son sol ‘eretièr’, Rudy. Los jovents venon tapatjaires, e ne'n venon a parlar de subjèctes coma la fertilitat, contracepcion e avortament. Tanben semblariá que Milly, la filha de Bloom, a una relacion amb un jovent, Bannon. Recòbran dins un pub e contunhan a beure, celebrant la naissença del filh de Mina Purefoy. Aqueste capítol es remarcable a causa dels jòcs de mots de Joyce, que, entre autre, fa referéncia a tota l'istòria del lengatge anglés. Après una corta incantacion, l'episòdi comença per una pròsa en latin, alliteracions en vielh anglés, e passa per de parodias de Malory, la Bíblia de rei Jaume, Bunyan, Pepys, Defoe, Sterne, Walpole, Gibbon, Dickens, e Carlyle, abans de conclure dins un argòt fosc e de mal comprene. Lo desvolopament de la lenga anglesa dins l'episòsi coïncidiriá amb los nòu meses del periòde de gestacion de fètus dins lo mair.

Episòdi 15, Circèa

L'episòdi 15 es escrich coma l'scenari  d'una pèça, amb didascalias. L'intriga es sovent copada per d' "allucinacions" que fan Stephen e Bloom— de manifestacions fantasticas de las paurs e passions dels dos personatges. Stephen e Lynch caminan dins Nighttown, lo quartier de la red-light (quartier de la prostitucion), Bloom los perseguís e fin finala los trapa al bordèl Bella Cohen ont, en companiá de las tabalhadoras que Zoe Higgins, Florry Talbot e Kitty Ricketts, a una serias d'allucinacions al subjècte del gaubi sexual, fantasmas e transgressions. Bloom es plaçat al banc dels acusats per respondre sus las cargas de fòrça sadistisme a de femnas coma Sra Yelverton Barry, Sra Bellingham e l'onorabla Sra Mervyn Talboys. Quand Bloom remarca que Stephen paga de tròp los servicis recebuts, Bloom decidís de gardar lo rèste de l'argent de Stephen per lo servar. Stephen allucina que lo cadavre de sa maire en descomposicion s'auça del sòl per l'afrentar. Esglasiat, Stephen utiliza sa cana per espotir lo lustre e fugís. Bloom leu paga Bella pel damatge, puèi cor après Stephen. Bloom trapa Stephen engatjat dins una discucion aviada amb un soldat anglés, Private Carr, que, après una insulta presumida contra lo Rei, tusta Stephen. Arriba la polícia e escampilha lo fola. Alara que Bloom s'ocupa de Stephen, Bloom a una allucinacion de Rudy, son filh defunt.

Partida III: Nostos (nueitós)

Episòdi 16, Eumèu

Bloom e Stephen van a l'abric del conductor de taxi per que recobre sos senses. A çò del conductor, encontran un marin emdriac nomenat D. B. Murphy (W. B. Murphy disn lo tèxte de 1922). L'episòdi es dominat pel motiu de la confusion e d'error d'identitat, las identitats de Bloom, Stephen e Murphy son sovent contestadas. L'estil incoërent e penós de la narracion dins aqueste episòdi rebat l'agotament neviós e la confusion dels dos protagonistas.

Episòdi 17, Itaca

Bloom retorna a çò d'el amb Stephen, li servís una taça de chocolat caud, parla de las diferéncias culturalas e liguisticas entre eles, envisatja la possibilitat de publicar las istòrias contadas per Stephen, e li ofrís una demorança per la nuèch. Stephen refusa l'ofèrta de Bloom e fa una responsa ambigüa a la proposicion de Bloom d'entontras fututas. Los dos òmes urinan dins la rèire cort, Stephen s'en va e desapareis dins la nuèch, e Bloom se'n va jaire, alara que Molly dormís. Se desevelha ela e l'interròga sus sa jornada. L'episòdi es escrich dins una forma de catequisme regde organizat e "matematic" en 309 questions e responsas, que Joyce considerava coma son favorit episòdi del roman. Las ricas descripcions van de la questions d'astronomia fins a trajectòria de la miccion e inclusís una celèbra lista de 25 òmes preses per amants de Molly (correspondent en aparéncia als pretendents chaplats a Itaca per Odisèu e Telemac dins L'Odissèa), comprenent Boylan, e la reaccion psicologica de Bloom al descompte. Tot descrivent los eveniments en aparéncia causits per azard mas de fach en tèrmes matematic o scientific, l'episòdi es pres dins d'errors que fa un narrator indeterminat, que fòrça son mai o mens volontàrias per Joyce.

Episòdi 18, Penelòpa

L'episòdi final es constituit de la pensadas de Molly Bloomalara qu'es jaguda dins lo lièch al costat de son espós. L'episòdi utiliza la tecnica del corrent de consciéncia bastit en uèit frasas e sens pontuacion. Molly pensa a Boylan e Bloom, e sos admirators pasats, que lo Luòctenent Stanley G. Gardner, los eveniments del jorn, son enfança a Gibartar, e sa corta carrièra de cantaira. Tanben fa allusion a una relacion lesbiana, de jovença, amb una amiga d'enfança nomenada Hester Stanhope. Aquestas pensadas son a vegadas copadas per de distraccions, coma un tren siblant o lo besonh d'urinar. L'episòdi celèbre s'acaba amb lo remembre de Molly de la demanda de maridatge de Bloom, e d'ela acceptant: "me demandèt s'acceptariái de dire òc a ma montanha de flors e primièr l'enrodèri dins mos braces òc e cap a ièu l'atraguèri que posca el flairar mas tetas totas perfumadas òc e batiá son còr coma un fòl e òc diguèri òc serai un Òc." L'episòdi tanben parla de l'arribada de la menstruas de Molly. Pren en compte la proximitat de sas flors après sas relacions extracojugalas amb Boylan, e crei que sa condicion menstruala es la rason de son apetit sexual creissent.

Molly correspond a Penelòpa dins lo poèma epic d'Omèr, qu'es coneguda per sa fidelitat a Odissèu pendent son abséncia de vint ans, malgrat lo nombroses pretendents.

Edicions

Publicacion

Placa memoriala, 12 Rue de l'Odéon, París (sèti primièr de Shakespeare & Co.): "en 1922 Sylvia Beach publiquèt Ulisses de James Joyce's Ulysses dins aqueste ostal."

La publication d'Ulysses es complèxa. I a 18 edicions, e de variacions segon las impressions de cada edicion.

Segon l'especialista de Joyce, Jack Dalton, la primièra edicion d'Ulisses conten mai de dos cent errors mas demora l'edicion mai precisa. Cada edicion venenta ensag de corrigir las errors, mai i apondent d'autras.

Edicions destacadas:

• la primièra edicion publicada a París lo 2 de febrièr de 1922 (lo 4àn anniversari de Joyce) per Sylvia Beach de Shakespeare and Company.

• la primièra edicion anglesa de Harriet Shaw Weaver (Egoist Press), Londres en Octobre de 1922. Aquesta edicion conten 2000 copiás nomerotadas.

• l'edicion pirata de Samuel Roth, Nòva York, 1929. La primièra edicion non autorizada pels EUA data de 1927 per la 9a impression de la Shakespeare & Company.

• L'Odyssey Press, Hamburg, edicion de 1932, contenguda dins dos volums. La pagina títol establís "La presenta edicion se pòt considerar coma una edicion estandard definitiva, que foguèt especialament revizada, a la demanda de l'autor, per Stuart Gilbert.". Aquesta edicion pasmens conten d'errors mas la 4a revision (Abril de 1939) èra considerada coma la mai precisa.

• L'edicion americana de 1934 (Random House), publicada après la senténcia de United States v. One Book Called Ulysses conciderant que lo libre es pas obscèna.

• La primièra edicion publicada e estampada en Anglatèrra, The Bodley Head en 1936.

• l'edicion revisada de Bodley Head en 1960

• l'edicion revisada de la Modern Library, 1961 (eissida de l'edicion Bodley Head, 1960)

• L'eicion critica e sinoptica de Gabler, 1984.

Censura

Escrich pendent un periòde de set ans de 1914 a 1921, lo roman foguèt fulhontonat dins lo jornal american The Little Review de 1918 a 1920, e la publicacion de l'episòdi de Nausicaa anèt a un procès per obscenitat segon lo Comstock Act de 1873, que fa illegala la circulacion de materials considerat obscèn difusat dins lo corrièr dels EUA. En 1919, de partidas del roman apareguèron dins lo jornal literari londonian The Egoist, mas tanben lo roman foguèt bandit del Reialme Unit fins a 1936. Joyce se resolguèt que lo libre seriá publicat per son 40n anniversari, lo 2 de febrièr de 1922, e Sylvia Beach, editora de Joyce a París, recebèt las primièras tres copiás per estampatge aqueste matin.

L'accusacion de 1920 als EUA intentat après que The Little Review publiquèt un passatge del libre tacatant dels personatges se masturbant. Los tres precedents capítols avián estat bandits per la Pòsta dels EUA, mas foguèt John S. Sumner, Secretari de la New York Society for the Suppression of Vice, qu'instiguèt l'accion legala. La Pòsta suprimiguèt “Naussicaa” de l'edicion de The Little Review.

En 1933, l'editor Random House e lawyer Morris Ernst ensagèron d'importar l'edicion francesa mas las doanas faguèron una sasida a la nau desembarcar. L'editor contestèt la sasida, e dins United States v. One Book Called Ulysses, lo jutge John M. Woolsey declarèt que lo libre èra pas pornografic e alara pas obscèn,. L'apellecion confirmèt lo jutjament fr 1934.

Referéncias

Beebe, Maurice (Fall 1972). Ulysses and the Age of Modernism 10. University of Tulsa, 172–88. 

• Blamires, Harry. A Short History of English Literature, Routledge. 2d edition, 2013.
• Borach, Georges. Conversations with James Joyce, translated by Joseph Prescott, College English, 15 (March 1954)
• Burgess, Anthony. Here Comes Everybody: An Introduction to James Joyce for the Ordinary Reader (1965); also published as Re Joyce.
• Burgess, Anthony. Joysprick: An Introduction to the Language of James Joyce (1973).
• Budgen, Frank. James Joyce and the Making of Ulysses. Bloomington: Indiana University Press, (1960).
•  {{{títol}}}. ISBN 0-19-211713-0. 
• Dalton, Jack. The Text of Ulysses in Fritz Senn, ed. New Light on Joyce from the Dublin Symposium. Indiana University Press (1972).
• Ellmann, Richard. James Joyce. Oxford University Press, revised edition (1983).
• Ellmann, Richard, ed. Selected Letters of James Joyce. The Viking Press (1975).
• Gilbert, Stuart. James Joyce's Ulysses: A study, Faber and Faber (1930).
• Gorman, Herbert. James Joyce: A Definitive Biography (1939).
• Hardiman, Adrian (2017). Joyce in Court. London: Head of Zeus Press. ISBN: 9781786691583.
• Hassett, Joseph M. The Ulysses Trials: Beauty and Truth Meet the Law. Dublin: The Lilliput Press (2016). ISBN: 978 1 84351 668 2.
•  {{{títol}}}. ISBN 0-7528-1829-5. 

Ligams extèrnes

Modèl:Portal bar ( + ) Ulisses (novèla) Modèl:Wikiquote Modèl:Listen

• Ulysses at the British Library
• The Little Review at The Modernist Journals Project includes all 23 serialised instalments of Ulysses
• Schemata of Ulysses
• The text of Joseph Collins's 1922 New York Times review of Ulysses
• Publication history of Ulysses

Versions electronicas

• Modèl:Gutenberg
• Ulysses online audiobook.
• Modèl:Librivox book