Temple de Borobudur
Lo temple de Borobudur es un edifici religiós bodista bastit en Java ai sègles VIII e IX. Sa bastida aguèt luòc a l'iniciativa dau rèi Sanjaya de la dinastia Sailendra. La construccion auriá durat de 760 a 830 e l'endrech venguèt un temple e un luòc de romavatge. Foguèt probablament abandonat entre 928 e 1006, periòde que correspond a un desplaçament dau poder javanés dau centre vèrs lei regions orientalas de l'illa en causa d'una tièra d'erupcions volcanicas. Lo temple foguèt en partida enterrat per lei centres e escondut per la jungle. Pasmens, foguèt pas totalament oblidat per la populacion lcala. En 1814, una mission de reconoissença olandesa i foguèt ansin mandada. Permetèt de tornar descubrir l'importància dau site e de desgatjar lo monument. Après l'independéncia d'Indonesia, de trabalhs de restauracion comencèron en 1973 amb l'ajuda de l'UNESCO.
Construch sus una còla, lo temple a una basa carrada de 123 × 123 m. Quatre galariás geometricas ornadas de bas relèus presentant la vida de Boda permèton d'agantar la cima. Aquela darriera es compausada de tres terrassas que menan a un stupa que protegís un estatua inacabada de Boda. L'origina d'aquela estructura es desconeguda (acte volontari, escultura inacabada ?). Existís tanben una cinquena galariá, enterrada e normalament inacessibla ai romieus, que representa lei turpituds de la vida terrèstra. La rason de sa dissimulacion son pas conegudas (volontat religiosa, besonh de consolidar lei fondacions dau bastiment ?).