Sindhi
| ' | |
| Locutors | 25 000 000 |
|---|---|
| Familha lingüistica | Sindhi |
| Còdis de lenga | |
| ISO 639‐3 | snd (en) |
Lo sindhi es una lenga indoariana parlada en Paquistan.
Localisacion[modificar | modificar la font]
La lenga es parlada dins lo Sindh e lo Balochistan en Paquistan. En Índia la lenga parlada per de sindhis, qu'an daissat Paquistan aprèp la particicion amb Índia, en 1947. Vivon subretot dins de vilas de Maharashtra, Gujarat, Rajasthan, Madhya Pradesh e en Delhi[1].
Classificacion e dialèctes[modificar | modificar la font]
Lo sindhi fa partida de las lengas indoarianas del nòrd-oèst, una branca de las lengas indoarianas, que fan partida de la familha indoeuropèa.
Lo sindhi pòt èsser despartit entre sièis dialèctes. Lo vicholi del Sindh central es, en Paquistan, lo dialècte de referéncia. Lo siraiki, es parlat dins lo Naut Sindh e es pas de confondre amb lo saraiki o siraiki, qu'es un dialècte del panjabi. Lo lari es parlat dins lo Bas Sindh e lo lasi en Balochistan e en Kohistan. En Índia, fòra de las populacions refugiadas de 1947, se tròban los parlars thari, dins lo desèrt de Thar en Rajasthan e lo kutchi o kachchi, dins la region de Kutch en Gujarat. Los sindhis indians reconneisson pas lo vicholi coma lenga estandard, encara que la compreneson entre vicholi e kachhi siá pas dificila[1].
Referéncias[modificar | modificar la font]
Fonts[modificar | modificar la font]
- (en) Lachman M.Khubchandani, 2007, Sindhi, dins The Indo-Aryan Languages, George Cardona, Danesh Jain (eds.) p. 683-721, Routledge language family series, Londres, Taylor & Francis.
