Sanscrit vedic
Lo sanscrit vedic es una forma arcaïca de la lenga sanscrit que foguèt utilizada entre lo millenari II e lo millenari I avC per escriure lei tèxtes sacrats de la religion vedica, un ensemble de crèires a l'origina de l'indoïsme. Durant aqueu periòde, aquela lenga, que presentava inicialament de trachs pròches de la lenga persana avestica, conoguèt fòrça evolucions que menèron a l'aparicion dau sanscrit classic vèrs lo sègle III avC. La màger part d'aquelei transformacions regardèron la simplificacion de la fonologia, dau sistèma de flexions nominalas e pronominalas e de la conjugason. Lo lexic, encara pauc influenciat per lei lengas dravidas, èra mai que mai de mots eissits dei parlars indoeuropèus.
Liames intèrnes
[modificar | Modificar lo còdi]Bibliografia
[modificar | Modificar lo còdi]- (en) Christopher I. Beckwith, Empires of the Silk Road: A History of Central Eurasia from the Bronze Age to the Present, Princeton University Press, 2009.