Plaça Roja
.jpg)
La plaça Roja (en rus Красная площадь Krasnaïa plochad) es une plaça de Moscòu, que n'es lo centre. Es bordada a l'oèst pèl Kremlin, a l'èst par Kitaï-gorod; la Catedrala de Sant Basili lo benaürós es situada al sud de la plaça.
Origina del nom[modificar | Modificar lo còdi]
Lo nom de la plaça ven pas de la color de las bricas rojas a l'entorn, nimai del ligam entre aquela color e lo comunisme. Una traduccion mai exacta dels seu nom rus seriá la « Bèla Plaça »: en rus ancian krasny (красный/-ая) significa a l'encòp roja e bèl, e deu aquí èsser compres dins aquel darrièr sens, ara arcaíc (bèl ven krasivy (красивый/-ая) en rus modèrne)[1]. L'adjectiu foguèt d'en primièr aplicat a la basilica de Basili lo benaürós, la quita plaça essent alara nomenda Pojar (en rus de l'encendi) fins al sègle XVII, en referéncia al fach que sa creacion resulta de l'encendi que ravatjèt Moscóu en 1493, Ivan III decidiguent alara aparar la vila tot novèl encendi de far destruire fòrça bastits de fusta situadas sus çò que venguèt la plaça Roja. D'autras ancians vilas russas coma Souzdal, Ielets, o Pereslavl-Zalesski an tanben lor « plaça Roja ».
Descripcion[modificar | Modificar lo còdi]
Es una vasta esplanada rectangulara bordada al sud pel Kremlin, al nòrd pel magasin Gom. A al tèrmes èst e oèst (pichos costas del rectangle) se trapan respectivament la catedrala de l'Intercession de la Verge (vèrs la Moskova) e lo musèu d'Istòria amb la pòrta de la Resurreccion (destruida jos Stalin e bastida de nòu).
Al mitan, contra la muralha del Kremlin, se trapa lo mausolèu de Lenin, embaumat aprèp sa mòrt.
Al centre de la plaça se trapa la plaça dels Cranis (Лобное Место), mencionada pel primièr còp en 1549, quand Ivan IV lo Terrible, qu'aviá alara 20 ans, i aviá arangat lo pòble, apelant los boïards a arrestat las lutas fratricidas. Лобное Место es una traduccion rusa del mòt ebrieu Golgotha. La legenda conta d'un biais fals que la plaça, considerada coma sacrada, que servissiá per las execussions. Los boïards felons, los streltsy rebèls e Stepan Razine fuguèron executats prèp d'aquí. La plaça dels Cranis servissiá a la proclamacion dels decrets.
Se pòt passejar sus la plaça Roja quand servís pas de decòrs als grands desfilats militars, patriotics o ideologics qu'èran fòrça pendent l'epòca sovietica.
Compòrta tanben un monument en l'onor de Kouzma Minine e Dmitri Pojarski, que en 1612 liberèron Moscóu de las armadas polonesas pendent l'Interrègne rus[2].
Istòria[modificar | Modificar lo còdi]
L'emplaçament de la plaça Roja èra ocupat pels barris de la forterela del Kremlin. Aprèp lo grand encendi de 1493, las demoranças se tornèron pas bastidas e la plaça Roja venguèt un luòc de comèrci. Lo luòc venguèt lo teatre de las grandas manifestacions coma que lo couronament dels tsars.
Foguèt agrandida en 1936 per la destruccion de la Catedrala Nòstre Dama de Kazan e de la Pòrta de la Resurreccion, ordonada per Stalin. Aqueles monuments foguèron bastits de nòu a la plaça d'origina. Segon la legenda, èra tanben previst de destruire la basilica de Basili lo Benaürós, mas quand l'arquitecte Lasar Kaganovitch presentèt a Stalin una maquèta de la plaça sens la basilica, aquel li repondiguèt «Lasar, torna la metre!»[3]. Vertadièrament, se sap pas las rasons de sa conservacion[4].
Lo 27 de mai de 1987, lo pilòt alemand Mathias Rust, partir d’Helsinki, capitèt a tornar la defensa aeriana sovietica e a aterrir sur la plaça Roja amb un Cessna 172. En plena Guèrra Freja, aquel esplech coneguèt fòrça consequéncias politicas.
Nòtas e referéncias[modificar | Modificar lo còdi]
- ↑ (fr)Pierre Lorrain 2010, Moscou et la naissance d'une nation, p. 12
- ↑ (fr)Pierre Lorrain 2010, Moscou et la naissance d'une nation, p. 12
- ↑ (fr)Pierre Lorrain 2010, Moscou et la naissance d'une nation, p. 15
- ↑ (fr)Pierre Lorrain 2010, Moscou et la naissance d'une nation, p. 15'
Bibliografia[modificar | Modificar lo còdi]
Moscou et la naissance d'une nation (en francés). Paris: Éditions Bartillat. ISBN 978-2-84100-450-8.
