Plaça Lavalle
La Plaça Lavalle qu'ei un espaci vert qui capèra 3 brolhs d'ostaus dens lo quatièr de San Nicolás a Buenos Aires.
Nom
[modificar | Modificar lo còdi]Que deu polemicament lo son nom a la colomna en aunor au generau Juan Lavalle ; Lavalle qu'ei ua figura controversada per aver hèit fesilhar lo generau Manuel Dorrego a la debuta de la longa guerra civila argentina enter Unitari e Federaus. Lo palais de la familha Dorrego que costejava la plaça qui los portava atau ofensa. Aqueth palais que ho abandonat e avalit en 1937 en bèth har créisher un chic mei la plaça.
Emplaçament, monuments e entorns
[modificar | Modificar lo còdi]
La Plaça Lavalle qu'ei bordada per un cèrte nombre de bastiments importants o notables per'mor de la loa foncion o la loa estetica :
- Lo Teatro Colón, ua de las màger salas d'opera au monde.
- Lo Teatre Nacionau Cervantes lòc màger deu teatre en Argentina.
- La Sinagòga de la Congregacion Israelita de la Republica Argentina.
- L'Escòla Julio Roca.
- Lo Palais de Justícia.
Lo monument mei famós de la plaça qu'ei de segur la colomna en aunor de generau Lavalle ; la plaça qu'acesa tanben lo monument en omatge a las victimas de l'atemptat de l'AMIA (la mutuau israelita).
Près de la plaça se troba l'Obelisc apitat en lòc de la glèisa de San Nicolás de Bari (qui da lo nom au quartièr) e on lo drapèu argentin e ho hissat per purmèra vegada.
L'Avienguda Diagonau Nòrt que s'acaba sus Lavalle, arreligant atau l'Ostau Arroset (sus la Plaça de Mayo) e los Tribunaus ; simbolicament, que junta atau los poders executiu e judiciari.
Istòria
[modificar | Modificar lo còdi]
A l'origina qu'èra ua plaça shens nada construccion, traucada per un deus arriulets de la ciutat (lo Tercero) dab un pont conegut com lo Puente de los Suspiros. En 1822 un parc d'artilheria e ua fabrica d'armas que s'i installèn dens çò qui alavetz èra la plaza del Parque.
En 1856 (a l'emplaçament de l'actuau Teatro Colón) que's bastí l'Estación del Parque entau Camin de Hèr de l'Oest de Buenos Aires.
En 1867 s'intallè lo purmèr manètge de la ciutat (mudat alavetz dab chivaus).
En 1890 la Revolucion deu 90 qu'i petè quan la horrera impulsada per l'Unión Cívica Radical e gavidada per Leandro Alem e ensagè de préner lo parc d'artilheria. La hèita que hè 300 morts e la rendicion deu pòble que ho signada dehens lo Palais Miró.
