Pau Loís Granier
Pau Loís Granier (1879-1954) es un poeta occitan, lemosin (de Cruesa), qu'a escrich 93 poemas remarcables, recampats dins los recuelhs La chançon de Combralha (1927), La Dama a l'Unicòrn (1933), Imatges (1939), Vielh Lemòtges (1940) e Païsatges (1948). L'ensemble fuguet estampat per las Edicions dau Chamin de Sent Jaume (Meusac) en 2001. Escriguet dins un lemosin fòrça literari, trabalhat, ornat daus uns còps de torns occitans conservators, sus daus temas fantastics, mitologics, sus la miraudiosa natura lemosina e mai particularment sus la capitala regionala Lemòtges, vila d'istòria e d'identitat. Granier fuguet tanben longtemps lo conservator de la bibliotèca de Lemòtges e trabalhèt un temps a la Bibliotèca Nacionala de França.
Sos poèmas foguèron meses en musica per mai d'un cantaire occitan, coma Jan dau Melhau e Bernard Combi.
