Paleografia
La paleografia es la sciéncia qu'estudia leis escrituras ancianas en vista de'n permetre la lectura, de seguir l'evolucion de l'escrich e de determinar lei condicions aguent permés sa produccion. Amb la filologia, la codicologia ò la diplomatica, es una importanta sciéncia auxiliara de l'istòria.
La paleografia es probablament apareguda durant lo sègle XVII amb la publicacion dei premiereis estudis sistematics sus l'escritura dau latin. L'obratge De re diplomatica de Jean Mabillon (1632-1707) sembla de tenir un ròtle important dins aquel emergéncia amb la definicion de plusors tèrmes tecnics totjorn utilizats a l'ora d'ara. Puei, a partir dau sègle XIX, la disciplina se devesiguèt amb la formacion de brancas especializadas dins un alfabet (latin, grèc...) ò dins un supòrt donat (papier, papirús...).
Liames intèrnes
[modificar | Modificar lo còdi]- Escritura.
- Philippe Bobichon, Le lexicon : Mise en page et mise en texte des manuscrits hébreux, grecs, latins, romans et arabes