Macaronisme
Lo macaronisme designa lo fach d'utilizar de terminasons latinas (en general -us o -um) amb de mots de las lengas romanicas. Es una figura d'estile quand es utilizat dins la literatura posteriora al sègle 17. Crea un poderós efièch comic.
Ex. l'òmus dins son ostalum.
Origina[modificar | Modificar lo còdi]
Lo mot es derivat de l'italian maccaronico, que designava una lenga inventada e utilizada dins de poèsias a la fin del sègle 15 e al sègle 16.
De consultar tanben: Latin macaronic e poèsia macaronica.
Diferéncia amb lo latin de coisina[modificar | Modificar lo còdi]
Es de destriar de l'expression "latin de coisina" (latinitas culinaria en latin) amb la quala es sonque parcialament sinonima. De fach aquela expression designa quicòm de mai lat que la retorica e incluís tanben un usatge fautiu del latin.
Exemples contemporanèus[modificar | Modificar lo còdi]
Los macaronismes an conegut dempuèi un trentenat d'annadas un brave reviscol gràcias a las aventuras d'Asterix.
Las comédias francesas que se passan del temps dels Romans utilizan tanben los macaronismes (Deux heures moins le quart avant J.-C., Asterix et Cléopatre...).