Vejatz lo contengut

Lobés

Un article de Wikipèdia, l'enciclopèdia liura.

Lobés es una anciana comuna d'Agenés. En 1826 es fusionada amb Bernac dins Lobés e Bernac.

Las fòrmas ancianas son capella de Lubiis, latinizacion de 1326, p. Sancti Petri de Lubis, latinizacion sense data, p. de Lubiis, latinizacion de 1520 [1]. Per Dauzat, lo nom ven deu latin lupus, « lop », emb lo sufixe -arium [2]; per Negre, citat per Bénédicte Boyrie-Fénié, Lobés ven d'un nom « romanic » d'òme Lupercius (comprene Lupercius o son resultat a una epòca dejà romanica). Bénédicte Boyrie-Fénié refusa aquelas proposicions, pr'amor de la fòrma orala emb e barrat ([lu'be], [lu'bejber'na], per Lobés-Bernac) e pr'amor de las fòrmas ancianas (abséncia d'r). Un etime luparium, « luec poblat per deus lops » donariá *Lobièr. L'etime Lupercius menariá a *Lobèrç > *Lobèç, emb è dubèrt. L'argument de la prononciacion compta pas perqué a prepaus de Sent Astier, comuna que tòca Lobés e Bernac, Bénédicte Boyrie-Fénié constata que la finala -ièr se pronóncia emb [e] barrat dins los parlars brageiragués [n'es entau per tot finau deu Bordalés au Brageiragués], mès l'abséncia de r au sègle XIV es un indici que poiriá sufir, d'aitant qu'una fòrma en latin pòt conservar una r perduda dins la prononciacion. L'interpretacion de Bénédicte Boyrie-Fénié es lo nom d'òme Lop emb lo sufixe -és, vengut deu latin -ensem, çò que justifica la grafia Lobés [3].

  1. Bénédicte Boyrie-Fénié, Dictionnaire toponymique des communes, Lot-et-Garonne, ed. CAIRN e Institut Occitan, Pau, 2012, p. 161
  2. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 380, a Laloubère
  3. Bénédicte Boyrie-Fénié, Dictionnaire toponymique des communes, Lot-et-Garonne, ed. CAIRN e Institut Occitan, Pau, 2012, p. 161 e 221, per Sent Astier