Léo Fränkel
Léo Fränkel (Budapèst, 1844 - París, 1896) foguèt una personalitat ongresa de la Comuna de París (1871).
Membre de l'Internacionala dempuei 1867, foguèt arrestat en abriu de 1870 mai liberat per la proclamacion de la Republica lo 4 de setembre de 1870. S'engatgèt dins la Gàrdia Nacionala e venguèt membre de la Comuna lo 26 de març. Faguèt partida de la Comission dau trabalh, industria e cambi puei de la Comission dei finanças. Lo 1er de mai, votèt la creacion dau Comitat de Salut Public e pendent la Setmana Saunosa, foguèt bleçat durant lei combats de la borgada Saint-Antoine. Foguèt sauvat per Élisabeth Dmitrieff.
Un conseu de guèrra lo condamnèt a mòrt per contumàcia lo 19 d'octòbre de 1872. Anèt a Londres e votèt l'exclusion de Bakounine en 1872. Puei, expulsat d'Alemanha en 1875, s'installèt en Ongria e ajudèt a organizar lo Partit Obrier fondat en 1880. Foguèt donc condamnat en 1881 e liberat en 1883. Tornèt adonc en França en 1890. Participèt au congrès fondator de la IIa Internacionala puei collaborèt ambé Lissagaray au jornau La Bataille. Moriguèt d'una pneumonia en 1896.