Vejatz lo contengut

Kawah Ijen

Aqueste article es redigit en provençau.
Un article de Wikipèdia, l'enciclopèdia liura.

Fotografia dau lac acid, dei fumaròlas e dei depaus de soupre dau cratèr en 1987.

Lo Kawah Ijen (2 386 m) es un deis edificis actius dau volcan Ijen. Se situa dins la caldera de Kendeng, una region volcanica de la poncha èst de l'illa de Java. Es un volcan de tipe explosiu qu'es conegut per son lac acid blau verd, sovent presentat coma lo lac pus acid dau monde, per sa solfatara esplechada dins de condicions sanitàrias desastrosas per una comunautat de minaires e per lei flamas blavas que s'obsèrvan dins son cratèr cada nuech. En mai de son caractèr explosiu, seis erupcions son perilhosas per lei populacions vesinas en causa de la projeccion deis aigas acidas dau lac sus lei pendas.

Formacion e istòria eruptiva

[modificar | Modificar lo còdi]

Lo Kawah Ijen es un volcan explosiu que fa partida de la cencha de fuòc dau Pacific. Fa 50 000 ans, una erupcion fòrça violenta destruguèt l'Old Ijen[1], un estratovolcan de 250 000 ans que sei vestigis formèron la caldera de Kendeng. Dempuei aquela data, de cratèrs volcanics novèus se formèron dins aquela estructura (Jampit, Suket, Ringgih, Old Pawenen, Malang). Lo Kawah Ijen es l'edifici pus jove d'aquela lista. Sa formacion comencèt fa 2 590 ans. Son activitat recenta es caracterizada per d'erupcions d'indici d'explosivitat volcanica de 1 a 2 amb d'emissions de basalts e de dacitas contenent de concentracions autas de silici (46 % a 63 %)[2].

Au mens dètz erupcions son atestadas dempuei 1796. Lei pus importantas se debanèron aquela annada, en 1817, en 1917 e en 1936. Foguèron marcats per la formacion de lahars. Pasmens, levat de l'erupcion de 1817, i aguèt ges de destruccion recensada.

Lo lac acid dau Kawah Ijen ocupa una superficia de 0,41 km². D'una prefondor de 200 m, ocupa lo fons d'una zòna d'afondrament que subís de transformacions regularas en causa de l'activitat dau volcan. Es tradicionalament considerat coma lo lac pus acid dau monde amb un pH d'aperaquí 0,2. Pasmens, de lacs acids ocupant de cratèrs pus isolats presentan una aciditat comparabla. Lo lac dau Kawah Ijen es alimentat per lei pluejas e son nivèu varia de quauquei mètres durant l'annada. Una brèca dins lo cratèr permet l'escorrement de l'aiga a l'exterior dau cratèr. Aquò forma un riu acid de 40 km que se gita dins la mar. A l'ora d'ara, aqueu lac representa lo dangier pus important en cas d'erupcion car entraïna la formacion de lahars acids.

Lei gas volcanics souprats a l'origina de l'aciditat dau lac engendran tanben la formacion de depaus importants de soupre dins lo cratèr. Lo Kawah Ijen assosta una mina de soupre qu'es esplechada dempuei plusors decennis per leis abitants de la caldera de Kendeng. Per concentrar lo soupre, un sistèma de conduchs es estat installat per captar lei gas a la sortida dei fumaròlas pus importantas. Lei vapors son rapidament refrejadas, çò que permet de produrre un minerau fòrça pur. Lo soupre es alora extrach amb de barras d'acier e transportat dins de paniers fins a l'usina de tractament. Lei condicions de trabalh dei minaires son fòrça duras en causa de l'abséncia d'equipaments de proteccion adaptats per lei protegir còntra leis efiechs nocius dei gas. Lor esperança de vida es ansin estimada entre 40 e 50 ans.

Galariá fotografica

[modificar | Modificar lo còdi]

Liames intèrnes

[modificar | Modificar lo còdi]
  • (en) Hendra Gunawan et al., « New insights into Kawah Ijen's volcanic system from the wet volcano workshop experiment », Geochemistry and Geophysics of Active Volcanic Lakes, 2017, pp. 35-56.
  • (en) Alexander E. Gates e David Ritchie, Encyclopedia of Earthquakes and Volcanoes, Facts On File, Incorporated, 2006, p. 115.
  • (en) Vincent J. van Hinsberg et al., « Gypsum Precipitating From Volcanic Effluent as an Archive of Volcanic Activity », Volcanic Lake Dynamics and Related Hazards, 2021, vol. 9, pp. 57-77.

Nòtas e referéncias

[modificar | Modificar lo còdi]
  1. Lo volum de materiaus volcanics produch per l'erupcion es estimat a 80 km³.
  2. (fr) Jacques-Marie Bardintzeff, Connaître et découvrir les volcans, Genèva, Liber, 1997, p. 46.