Joan Ladotz

Joan Ladotz (en francés Jean Ladoux; Bròma, Lo Mur de Barrés, Carladés, 2 d'agost de 1870 – Besièrs, 13 de junh de 1951) foguèt un escrivan e lingüista occitan.

Biografia

Joan Ladotz nasquèt en 1870 a Bròma, un airal campèstre ligat al Mur de Barrés dins una familha modèsta. Filh d'un regent, seguiguèt aqueste amb la familha quand s'installèt a La Crotz aprèp una mutacion, quand aviá pas que 3 ans. Passèt una part bèla de son enfància dins aquel vilatge roergàs abans de partir estudiar a Rodés. Contunhèt puèi sa carrièra a París e estudièt a La Sorbona. Aprèp qu'obtenguèsse la licéncia de letras en 1894 venguèt professor. S'interessèt subretot al trobador Guilhèm de Mur. A partir de 1910 ensenhèt a Besièrs al Licèu Enric IV. Prenguèt la direccion de la Cigala lengadociana en seguida de Pèire Joan Bedard. Èra membre de l'Escòla occitana e en 1941 venguèt Majoral del Felibritge.

Òbras

Lenga

• Phonétique occitane (1923)
• Essai de grammaire occitane (1923)
• Essai de vocabulaire étymologique de la langue d'oc (1938)

Literatura

• Passejadas dins Besièrs (1926)
• Cançon carladesa (1934)
• En Carladés: remembranças (1939)