Javelina
Una javelina (var. bigatana, javelòt, passador[1]) es una arma de git leugiera compausada d'un margue lòng subremontat d'una poncha de pèira, d'òs ò de metau[2]. Una utilizacion au còrs a còrs èra egalament possibla mai lo margue èra generalament tròp fragil per autorizar un usatge prolongat. D'efiech, la javelina èra principalament destinada a trebolar lei formacions advèrsas en vista de preparar una ataca. Per aquò, èra pas rar de veire un fantassin començar una batalha amb plusors javelinas.
Segon lei conoissenças actualas, la javelina es benlèu l'arma pus anciana inventada per l'umanitat. D'efiech, de pèiras datadas de 400 000 ans atestan l'existéncia d'armas de caça a la fin dau Paleolitic Inferior. Pasmens, la disparicion dau margue permet pas de conclure sus la natura precisa d'aqueleis armas. Leis ipotèsis principalas pensan a de javelinas ò a d'espieuts[3]. Militarament, la javelina foguèt utilizada de l'Antiquitat Auta au sègle XIX. Figura tanben sus lo drapèu de Swaziland.
Liames intèrnes[modificar | Modificar lo còdi]
Bibliografia[modificar | Modificar lo còdi]
Nòtas e referéncias[modificar | Modificar lo còdi]
- ↑ Lo Congrès Permanent de la Lenga Occitana, Dicod'Òc, cèrca « javelot », consultat lo 9 d'aost de 2022, [1].
- ↑ I a sovent una confusion entre la lança e la javelina. Pasmens, son doas armas ben diferentas e la lança, en despiech d'un aspècte exterior similar a la javelina, èra una arma destinada au contacte e pauc adaptada au git.
- ↑ (fr) Pierre Cattelain et Claire Bellier, La Chasse dans la Préhistoire, Cedarc, coll. « Guides archéologiques du Malgré-Tout », 2002, pp. 12-13.