Ildebad

Ildebad
Biografia
Naissença	?
N. a
Decès	541
D. a
Causa de decès
Assassinat/ada per
Luòc d'enterrament
Lenga mairala
Fogal ancestral
País de nacionalitat
Paire
Maire
Oncle
Tanta
Grands
Bèlamaire
Bèlpaire
Fraire
Sòrre
Conjunt
Companh/a
Filh/a
Religion
Membre de
Familha nòbla
Membre de l'equipa esportiva
posicion de jòc
tir (esquèrra/drecha)
grad dan/kyu
Grop etnic
Orientacion sexuala
Profession
Emplegaire
Domeni d'activitat
Escolaritat
Diplòma
Director de tèsi
Estudiant de tèsi
Foncion politica
Residéncia oficiala
Predecessor
Successor
Partit
Tessitura
Label discografic
Lista de cançons
Discografia
Mission de l'astronauta
Distincions e prèmis
Branca militara
Grad militar
Etapa de canonizacion
Familha nòbla
Títol de noblesa
Títol onorific
Comandament
Conflicte
Jorn de la fèsta
País:	Reialme ostrogòt
Epòca:	Nauta Edat Mejana
Règne:	540 a 541
Davancièr:	Vitiges
Successor:	Eraric

Ildebad (o Hildebad, Hildibad), foguèt rei dels ostrogòts d'Itàlia de 540 a 541.

Règne

Amb l'abdicacion de Vitiges en 540, lo reialme d'Itàlia aguèt pus d'existéncia juridica e tornèt a son proprietari de jure, l'emperaire de Bizança, eretièr de Roma.

Pasmens marquèt pas la fin de la guèrra. Belisari aviá daissat las regions al Nòrd de Pò, ont demoraván de grops de gòts. Uraias teniá fermament Ticinum, l'actuala Pavia, e Ildebad, lo nebot del rei visigòt Teudis, s'apoderèt Tarbesium, l'actuala Trevís. Ildebad venguèt rei dels ostrogòts, mas son enemistat per Uraias èra fòrta. Ildebad acabèt assassinat.

fonts

• (fr) Herwig Wolfram, 1990, Histoire des Goths, Évolution de l'Humanité, París, Albin Michel.