Gustau de la Fara-Alès
Gustau Cristòl Valentin, marqués de lafara-Alès (en francés: Gustave de lafare-Alais; Sant Martin de Valgalga, 16 de novembre de 1791 – Sant Martin de Valgalga, 22 de genièr de 1846) foguèt un escrivan occitan del país cevenòl sortit d'una vièlha familha de la noblesa lengadociana. A mai s'escriguèt pas gaires libres, es un dels autors mai importants dins la literatura cevenòla qu'amb son cap d'òbra Las castanhadas (1844) donèt un vam notable a l'escritura de l'occitan dins l'airal d'Alès.
Biografia
[modificar | Modificar lo còdi]Gustau de lafara-Alès nasquèt dins lo castèl de la Còsta, enfant d'una familha aristocratica del país, filh de Jacques Alexandre de Lafara-Alès e de Julia Francesa d'Avinhon d'Andusa. Aprèp d'èsser educat per un preceptor, l'abat Pinhòl un curat del país, faguèt los estudis dins un collègi d'Alès, abans de dintrar, tre qu'arribèt als 16 ans, a l'Escòla Militara de Saint-Cyr ont obtenguèt lèu lo gra de luòctenent. Mas sa santat flaca l'empachèt de contunhar la via militara. Partiguèt alara, en 1810, estudiar lo drech a Tolosa tot en contunhar de s'apassionar per la literatura e tanben l'agricultura. L'aveniment de la Primièra Restauracion faguèt que jos l'impulsion de son ideologia legitimista se tornèsse engatjar dins l'armada francesa. Mas l'aventura militara durèt pas gaire que tornarmai per encausa de sos problèmas de santat l'abandonèt definitivament en 1818. L'an seguent se maridèt amb Anna Francesa Emilia Sostèla, e decidiguèt de se trachar dels afars del país en assumir la carga de cònsol de Sant Martin tre 1821. A partir de 1841 publiquèt de poèmas dins L'Écho d'Alais d'un biais anonim, e son trabalh sus la lenga grelhèt e inspirèt de novèlas generacions d'escrivan cevenòls coma per exemple Albèrt Arnavièla.
Òbras
[modificar | Modificar lo còdi]- Las castanhadas (1844)