Periòde Glaciari de Würm
Lo Periòde glaciari de Würm o Glaciacion de Würm es lo nom donat pels geològs a la glaciacion europèa que se debanèt entre 120 000 e 10 000 avC. Lo tèrme Würm a per origina un riu alpenc de Bavièra, que marca aperaquí l'avança glaciària maximala d'aqueste periòde. Los Alps foguèron lo luòc de las primièras recercas scientificas sistematicas sus las glaciacion que foguèron menada per Louis Agassiz al començament del sègle XIX. Lo darrièr periòde glaciari i foguèt intensivament estudiat. L'analisi estatistica dels pollèns microfossilizats trobats dins los depaus geologics, permetèron de datar los cambiaments dramatics de l'environament europèu pendent la glaciacion de Würm. Al maximum de la glaciacion, ca 24,000–10,000, la pus granda part de l'Euròpa centrala, de l'Euròpa de l'oèst e de l'Eurasia èran d'estèpas o de tondra, mentre que los Alps presentavan camps de glaç e glacièrs de montanha. Escandinàvia e gaireben tota la Grand Bretanha èran cobertas de glaç.
Durant Würm, lo Glacièr de Ròse cobrissiá lo plan soís entièr, atenhent las regions actualas de Solothurn e Aarau. Dins la region de Bèrna rejonhiá lo glacièr Aar. Lo Glacièr de Ren es a l'ora d'ara lo subjècte d'estudis detalhats. Los glacièrs de Reuss e Limmat avancèron tan luènh que Jura. Los glacièrs de montanha e de pè de mont daissèron son emprenta en escafar totas las traças de las glaciacions precedentas de Günz e Mindel, e en depausar de morrenas de fons e terminalas dins diferentas fasas de retraccion e tanben de depausses de loess.