Gepids
|
Gepids
| |
|---|---|
 | |
| Espandiment del reialme gepid vèrs 550 | |
| Caracteristicas | |
| País: | reialme gepid (455-567) |
| Epòca: | ? -sègle VI |
| Monarc: | Ardaric |
| Pòble: | germans |
Los gepids son un ancian pòble germanic de l'èst.
Origina[modificar | modificar la font]
L'ostrogòt Jordanes, dins son obratge redigit vèrs lo mitan del sègle VI, l'Istòria dels gòts, en latin ''De origine actibusque Getarum, presenta los gepids coma un grop de gòts[1].
Segon Jordanes los gepids son originaris de Scandza, es a dire d'Escandinàvia, e s'establissèron parièrament que los gòts dins lo dèlta de la Vistula[1].
Empèri hun[modificar | modificar la font]
Jos lo règne d'Atila, Los gepids son vassals dels huns e vivon dins una region limitada per los rius de Sava e de Tisza e per las montanhas de Carpats . Atila, segon Jordanes, donèt lo poder a un rei, Ardaric. Los gepids combaton dins l'armada huna. Mas, après la mòrt del cap hun, en 453, Ardaric se revòlta e, aliat a d'autres pòbles germanics, los eruls, skirs, los sueus, bat lo filh e successor d'Atila, Ellac, que mòr a la batalha de Nedao en 455[2].
Reailme gepid[modificar | modificar la font]
Ardaric establís un reialme que s'espandís sus de parts de Romania, Ongria e Serbia. En 567, lo reialme es destruch per los avars[3].
Nòtas[modificar | modificar la font]
Fonts[modificar | modificar la font]
- (fr) Fernand Mossé, 1942, Manuel de langue gotique, Bibliothèque de philologie germanique II, Paris, Aubier Montaigne, reedicion de 1969.
- (fr) Béla Köpeczi (editor), 1992, Le royaume des Gépides (455-567), Histoire de la Transylvanie, Budapest, Akadémiai Kiadó.