Vejatz lo contengut

Gausbert de Pueicibòt

Un article de Wikipèdia, l'enciclopèdia liura.
Infotaula de personaGausbert de Pueicibòt
lang=oc
Modifica el valor a Wikidata
Biografia
NaissençaJumilhac lo Grand Modifica el valor a Wikidata
Mòrt1263 (Gregorian) Modifica el valor a Wikidata
Activitat
ProfessionTrobador, compositor e monge Modifica el valor a Wikidata
Gausbert de Poicibot foguet un trobador e cavalier lemosin qu'era tanben apelat Lo Monge de Poicibot.

Gausbert o Jausbert de Pueicibòt[N 1] (fl. 1220—1231[cal referéncia], † 1263[1]; Pue-Cibot en nòrma mistralenca[1]) fuguet un chivalier, religiós e trobador lemosin, nascut pròche de Limòtges[1] o "probablament de Perigòrd o de Lemosin[cal referéncia]" e actiu a la debuta dau segle XIII.

Existisson mantas varaintas de son nom, inclusent Gausbert, Jausbert, Josbert, Audebert e Jausbert[N 2][cal referéncia] (sovent emb Mos, En davant); Puicibot, Poicibot[cal referéncia], Pueg Sibot[1] (grafia moderna: Puègcibòt); Lo Monge de Poicibot[cal referéncia][cal referéncia]; en latin Gaubertus de Podio Ciboti[cal referéncia].

Vida e òbras

[modificar | Modificar lo còdi]

De las sieunas òbras solament ne demòran 15 (que 14 son de cançons), totas plan convencionalas a l'excepcion de quauques unas qu'an una certa sensibilitat. [2].

La poesia S'eu vos voill tan gen lauzar es estada atribuïda a 'queste trobador, pasmens subsistisson encara de dobtes sus lo fach que ne siá l'autor pr'amor qu'apareis dins una colleccion de poesias dau Monge de Montaudon. [3] Probablament escriguet un sirventés que, amassa emb un autre de Bertran de Preissac, forma una tenson dins la que dos trobadors discutisson sus de femnas joves e vielhas. [4] Jausbert sosten las joves, mentre que Bertran chausís las vielhas. [5].

Era quan l'ivernz nos laissa

E par la fuoilla en la vaissa

E il lauzellet chanton c'uns no s'en laissa,

Fas sirventes ses biaissa,

Mas uns malastrucs m'afaissa,

Car ab joves no.s te: Dieus li don aissa!

Mais pretz una vieilla saissa

Que non a ni carn ni craissa.

Mal ai' er el os e daval la madaissa!

Que la genta, covinenta, on bos pretz s'eslaissa,

Fina, francha, frescha, blancha, don jois no.s biaissa,

Mais la vuoill, si gen m'acuoill ni josta se m'acaissa,

Que la rota, que.m des tota Limoges e Aissa.

En Bertranz men com afacha...

E volria n'agues la testa fracha!

Pois parlar l'aug del manjar ni de bon' osta.l tracha,

Al jazer compra.l ben ser, tot lo porc e la vacha,

Quar s'embarga en la pel larga, que es molla e fracha.

Semblanz es, quant hom l'ades, qu'anc no.n trais sa

garnacha.

En Bertranz men com afacha...

E volria n'agues la testa fracha!

Pois parlar l'aug del manjar ni de bon' osta.l tracha,

Al jazer compra.l ben ser, tot lo porc e la vacha,

Quar s'embarga en la pel larga, que es molla e fracha.

Semblanz es, quant hom l'ades, qu'anc no.n trais sa

garnacha. [6]

Segon una de las istòrias que i a dins lo libre Flores novellarum de Francesco da Barberino, Gausbert se tròba emb la sieuna femna mentre es a visitar un bordeu [7]. Los trabalhs de Gausbert foguèron per primièr còp amassats e publicats per William P. Shepard jos lo títol Las Poesias de Jausbert de Puycibot (París, 1924).

Chançons

[modificar | Modificar lo còdi]
  • Amors, s'a vos plagues
  • Be⋅s cujet venjar Amors [8]
  • Car no m'abellis solatz [9]
  • Merces es e chauzimens
  • Hueimais de vos non aten
  • Partitz de joi e d'amor [10]
  • Per amor del belh temps suau
  • Pres soi et en greu pantais
  • S'ieu vos voill tan gent lauzar [11]
  • S'ieu anc jorn dis clamans
  • Si res valgues en amor
  • Una grans amors corals
  • Uns joys sobriers mi somo
  • Era quan l'ivernz nos laissa

Sirventés

[modificar | Modificar lo còdi]
  • Gasc, pecs, laitz joglars e fers [12]

Tençon

[modificar | Modificar lo còdi]

Jausbert, razon ai adrecha (amb Bertran de Preissac)

Poesias fachas emb d'autres trobadors

[modificar | Modificar lo còdi]
  • Aissi com cel qu'a estat ses seignor (chançon dau Monge de Montaudon)
  • Amars, onrars e carteners [13] (canso di Guiraut de Bornelh)
  • Bel m'es oimais qu'eu retraja (canso di Guillem de Saint Didier)
  • Car fui de dura acoindansa [14](canso di Aimeric de Peguilhan)
  • Fin' amors a cuy me suy datz [15] (canso di Folchetto di Marsiglia)
  • Non pot esser sofert ni atendut (canso di Guillem Ademar)

Veire tanben

[modificar | Modificar lo còdi]

Bibliografia

[modificar | Modificar lo còdi]

Articles connexes

[modificar | Modificar lo còdi]

Liames externes

[modificar | Modificar lo còdi]

Nòtas e referéncias

[modificar | Modificar lo còdi]

Nòtas

[modificar | Modificar lo còdi]
  1. ↑ L'ortografia mistralenca Pue-Cibot dona Pueicibòt en la nòrma classica, dialecte lemosin de l'occitan. En autres dialectes, puei ven puèi.
  2. ↑ tanben Mos Audebertzì o En Jausbertz, probablament la mateissa persona

Referéncias

[modificar | Modificar lo còdi]
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 et 1,3 Tresaur dau Felibritge
  2. ↑ Adams, 197.
  3. ↑ Chambers, 320–322, totun, l'accepta com autor.
  4. ↑ Shepard, 149, soslinha la problematica de confirmar la sieuna autoria a 'queste poeta.
  5. ↑ Shepard, 150.
  6. ↑ Shepard, 156–158.
  7. ↑ Jenkins, lv.
  8. ↑ En mss. I K attribuida a Augier Novella, en D a nom de Gauberz en Bernart de Durfort
  9. ↑ En lo registre de C attribuita Albertet de Sisteron, en P a Folchetto de Marsiglia, en Q a Peirol, en a1 a2 a Lo monge de Montaudo
  10. ↑ En lo registre de C attribuida a Aimeric de Peguilhan
  11. ↑ En ms. Da Monge de Montaudon
  12. ↑ En mss. C R atribuït au Monge de Montaudon
  13. ↑ Solament en ms. C attribuida Jausbert de Puycibot, en H a Guillem de Saint-Didier
  14. ↑ Solament en ms. P attribuida a Gausbert de Puicibot
  15. ↑ Solament en ms. C attribuida a Jausbert de Puycibot
Recuperada de « https://oc.wikipedia.org/w/index.php?title=Gausbert_de_Pueicibòt&oldid=2435106 »