Frances Hodgson Burnett

Frances Hodgson Burnett
	imatge:Frances Burnett.jpg
Nom de naissença	(en) fransisca patiño
Naissença	24 de Novembre de 1849, Cheetham, Manchester, Anglatèrra
Decès	29 d’Octobre de 1924, Plandome Manor, Nòva York, EUA
Ocupacion	romancièra, escrivana de pèças de teatre

Frances Eliza Hodgson Burnett (24 de Novembre de 1849 – 29 d’Octobre de 1924) foguèt una escrivana americana d’origina britanica. Es fòrça coneguda per tres romans per enfants Little Lord Fauntleroy (publicat en 1885–1886), A Little Princess (1905), e The Secret Garden (1911).

Frances Eliza Hodgson nasquèt a Cheetham, Manchester, Anglatèrra. Après la mòrt de son paire en 1852, la familha casèt dins una situacion dificila e en 1865 emigrèt als EUA, s’installant a New Market, Tennessee. Alà, Frances comencèt a escriure per ganhar d’argent per la familha, publican d’istòrias dins de revistas dempuèi sos 19 d’edat. En 1870, moriguèt sa maire, e en 1872 se maridèt amb Swan Burnett, que venguèt mètge. Los Burnetts visquèron doas annadas a París, ont nasquèron dos filhs, avant de se’n tornar Als EUA per viure a Washington, D.C. Burnett comencèt a escriure de romans, lo primièr (That Lass o' Lowrie's), recebèt de bonas criticas. Little Lord Fauntleroy foguèt publicat en 1886 e venguèt una escrivana populara de ficcions per enfants, quitament sos romans romantics pels adults escrich dins las annadas 1890 tanben foguèron populars. Escriguèt e ajudèt a realizar de versions scenicas de Little Lord Fauntleroy e A Little Princess.

Al començament de las annadas 1880, Burnett comencèt a viatjar sovent en Anglatèrra e dins las annadas 1890 i crompèt un ostal, ont escriguèt The Secret Garden. Son filh mai vielh, Lionel, moriguèt de tuberculòsis en 1890, çò que causèt un recabús de sa depression que la faguèt patir un granda partida de sa vida. Divocèt de Swan Burnett en 1898, e se maridèt amb Stephen Townsend en 1900, e divorcèt d’el en 1902. Unas annadas mai tard s’installèt a Nassau County, Nòva York, ont mariguèt en 1924 es es enterrada a Roslyn Cemetery.

Biografia

Enfança a Manchester

Frances Eliza Hodgson nasquèt al141 York Street a Cheetham, Manchester. Èra la tresena enfant de cinc de Edwin Hodgson, un quincalhier de Doncaster dins lo Yorkshire, e de son esposa Eliza Boond, d’una familha provesida de Manchester. Hodgson crompèt un afar a Deansgate, vendent de quincalhariá. La familha viu a l’aise, emplegant una serviciala e una governanta. Frances a dos fraire mai vielh e doas sòrres mai jova.

En 1852 la familha mudèt una mila mai luènh York Street per un ostal mai grand dins un tot nòu blòc, en fàcia de la Glèisa de St Luke, amb un larg accès sus l’exterior. Just un an mai tard, alara que sa femna èra emprenhada pel cinquen còp, Hodgson subte moriguèt de ataca, daissat la familha sens revengut. Frances es presa en carga per sa granda alara que sa maire pren la mena de l’afar de familha. De sa granda, que comprava sos libres, Frances apren a aimar legir, subretot son primièr libre, The Flower Book, amb d’illustracions en color e de poemas. A causa del revenguts reduchs, Eliza deu abandonar l’ostal de familha per mudar amb sos enfants per viure amb de familiars a Seedley Grove, Tanners Lane, Pendleton, Salford, ont vivon dins un ostal amb un grand jardin claus ont Frances aimava jogar.

Pendent un an Frances anèt a una <i>dame school</i>, escòla menada per doas femnas, ont vegèt pel primièr còp un libre de fadas. Quand sa maire mudèt dins sa familha a Islington Square, Salford, Frances regretèt la manca de flors e jardins. Lor novèl ostal èra situat sus una placeta embarrada amb de gentum fenat tocant un airal fòrça subrepoblat e paure que "defisa tota descripcion", segon Friedrich Engels, que demorava a Manchester a l’epòca.

Frances aguèt una imaginacion activa, escrivent d’istòrias sortidas de sos quasernets. Un de sos libres favorits èra una roman d’Harriet Beecher Stowe Uncle Tom's Cabin, e passava fòrça oras jogant de scènas l’istòria. Frances, sos fraires e sòrres foguèron enviats per èsser educats The Select Seminary for Young Ladies and Gentlemen, ont foguèt descricha coma "precoça" e "romantica". Aguèt una vida sociala activa e agradava contar d’istòrias a sos amics e cosins; sa maire èra de bon public, tanben sos fraire avián tendéncia a la picanhar al subjècte de sas istòrias. Frances contunhava son educacion al Select Seminary fins a sos quinze ans d’edat.

Manchester èra gaireben tota dependenta de l’economia de coton que foguèt roïnada per carestiá de coton del Lancashire provocada per guèrra civila Americana. In 1863, Eliza Hodgson foguèt obligada de vendre son afar e mudar amb sa familha encara un còp dins un ostal mai pichon; a l’epòca l’educacion limitada de Frances s’acabèt. Lo fraire d’Eliza (oncle de Frances), William Boond, demandèt a la familha de lo jònher a Knoxville, Tennessee, qu’ara ten un comèrci astrat de merçariá. Dins l’annada Eliza decidiguèt d’accepta son ofèrta e mudèt de Manchester. Vendèt sas possessions e demandèt a Frances de brutlar sos primièrs escrichs. En 1865, la familha emigrèt als EUA e s’installèt près de Knoxville.

Mudança a Tennessee

Après la fin de la Guèrra Civila e del comerci que l’aviá menat sus plaça, l’oncle de Frances perdèt fòrça de son afar e foguèt incapable de provesir a la receta arribada de la familha. la familha s’anèt viure dins una cabana de troncs pendent lor primièr ivèrn a New Market, fòra de Knoxville. Mai tard mudèron dins un ostal a Knoxville que Frances nomenava "Arca de Noé, Mont Ararat", nom inspirat de la situacion de l’ostal al suc d’un puèg isolat. Vivan en fàcia de la familha Burnett, e Frances venguèt amiga de Swan Burnett, que l’introduguèt ela a de libres escrichs per exemple per Charles Dickens, Sir Walter Scott e William Makepeace Thackeray qu’aviá legit en Anglatèrra. Benlèu se prenguèt d’amistat amb el qu’una nafra d’enfança lo daissèt garèl e incapable de participar a d’activitats fisicas. Pauc après lor encontra, Swan se’n anèt al colègi dins Ohio.

Fichièr:Franceshodgsonburnett.jpg

Burnett joventa

Frances comencèt a escriure per ganhar d’argent. Sa primièra istòria foguèt publicada dins Godey's Lady's Book en 1868. Pauc après, comencèt a publicar de biais regular dins Godey's Lady's Book, Scribner's Monthly, Peterson's Magazine e Harper's Bazaar. Volgava sortir sa familha de la pauretat, e aviá tendéncia a s’arrendre, escrivent mai tard qu’aviá estat una "maquina a manejar un estilò" pendent la primièra partida de sa carrièra. Pendent cinc ans escriguèt de contunh, sens prene en compte de la qualitat de son trabalh. Dempuèi qu’escriguèt sa primièra istòria foguèt publicada, avant sos 18 d’edat, passèt lo rèste de sa vida coma un escrivan al trabalh. En 1869, ganhèt pro d’argent per far mudar la familha dins un ostal melhor de Knoxville.

Sa maire moriguèt en 1870, e los dos ans seguents doas de sas sòrres e fraires se maridèron. Quitament se demorava amic amb Swan, èra pas cochosa de se maridar.

Maridatge

Amb los revenguts de son escritura, tornèt a Londres e Anglatèrra per una longa visita en 1872, puèi anèt a París ont, acceptant de se maridar amb Swan, comandèt una rauba de nata per la far realizar e expediar al Tennessee. Pauc après que se’n tornèt e assajava de reatardar lo maridatge fins a l’arribada del vestit, mas Swan insistiguèt per que se maridèsson mai aviat, e se maridèron en Setembre de 1873. Escrivent sa decebuda al subjècte de son vestit de nòça a un amic de Manchester, diguèt de son novèl espós: "L’Òme es somari ... conéis pas l’importança vitala de la diferéncia entre lo satin blanc e lo tul, e lo brocart crèma". L’an seguent faguèt nàicer son primièr enfant, Lionel, en Setembre de 1874. Taben ongan comencèt son primièr roman long, That Lass o' Lowrie's, se desbanant dins lo Lancashire.

Lo parelh volgava se’n anar de Knoxville, e son revengut d’escritura sufiguèt per viatjar a París, ont Swan continuèt sa formacion medicala coma otorinolaringologia. La naicença de son segon enfant, Vivian, los obliguèron a tornar als EUA. Auriá volgut que son segon enfant seriá una filha, e aviá causit lo nom de Vivien, lo canbian al masculin per son filh. La familha contunhava a despendre de sos revenguts d’escritura e a estalivar, realizava de vestits per sos filhs, sovent amb fòrça belòrias. Mai tard, Burnett contunhèt de realizar de vestits, desenhant de costums de velós amb còls de dentèla per sos filhs, e de vestits de volants per ela. Daissava lo pèl de sos filhs créisser long, que podava penchenar los longs frisons.

Washington, D.C.

Après dos ans passats a París, la familha a l’intecion de mudar a Washington, D.C., ont Swan, ara amb son diploma de doctor, volgava començar son exercici medical. Essent en deute, Frances deguèt viure amb los parents de Swan a New Market alara que el s’establiguèt a Washington D.C. Al començament de 1877 lo foguèt ofèrt un contracte per publicar That Lass o' Lowrie's, e alara faguèt de son marit lo director de son afar. That Lass o' Lowrie's aguèt de bonas criticas, e los drechs foguèron venguts a una edicion Britanica. Pauc après la publicacion del libre, tornèt a cò de son espós a Washington, ont establiguèt un fogal e un cercle d’amics. Contunèt a escriure, venent coneguda coma una jove romacièra d’avenir. Malgrat las dificultats de manténer una familha e s’intallar dins una novèla vila, Burnett comencèt a trabalhar sus Haworth, que foguèt publicat en 1879, e tanben a escriure la version scenica de That Lass o' Lowrie's per respondre a la version pirata presentada sus l’empont a Londres. Après una visita a Boston en 1879, ont encontrèt Louisa May Alcott, e Mary Mapes Dodge, editor de revista per enfant St. Nicholas, Burnett conecèt a escriure de ficcion per enfant. Las cinc annadas seguentas publiquèt diferentas istòrias cortas dins la revista St. Nicholas. Burnett contunhava a escriure de ficcion per adult tanben: Louisiana publicada en 1880; A Fair Barbarian en 1881; e Through One Administration en 1883. Escriguèt una pèça de teatre Esmerelda en 1881, alara que demorava a "Logan House" inn après Lake Lure, North Carolina; venguèt la pèça jogada mai longtemps a Broadway al sègle XIX. Pasmens, tot coma se passèt avant a Knoxville, se sentiguèt jos pression a manténer son fogal, s’ocupar de sos enfants e espós, e respectar son agendà d’escritura, que li causèt agotament e depression.

Frances Hodgson Burnett, data deconeguda (1890–1910)

En pauca annadas Burnett venguèt fòrça coneguda de societat de Washington e èra invitada a un salon literari lo divendre vespre, sovent frequentat per de politicians, e tanben la societat literària locala. La proctica de Swan aumentava e ganhava en reputacion, mas sos revenguts èran luènh d’aténher lo nivèl d’aquestes d’ela, alara crei ela que deu contunhar a escriure. Malaürosament èra sovent malaüta e patissiá de la calor de Washington, que se’n escapava tant que podava. Al començament de 1880 comencèt a s’interessar a la Sciéncia Crestiana , a l’Espiritualisme e la Teosofia. Sas cresenças aguèron un efièch sus sa vida futura fins a s’intergrar dins son òbra de ficcion. Èra una maire afogada e sos dos filhs li portavan fòrça jòia. Adorava lor anar, contunhant la practica de boclar lor long pel cada jorn, que foguèt una inspiracion per Little Lord Fauntleroy.

En 1884, comencèt Little Lord Fauntleroy, publicat en seria a partir de 1885 dins St. Nicholas, e lo libre sortiguèt en 1886. Little Lord Fauntleroy aguèt de bonas criticas, venguèt un succès de vendas als EUA e RU, traduch en 12 lengas, e assureguèt la reputacion de Burnett coma escrivana. L’istòria plaça sus l’empunt un mainat vestit de costums de velós e portant lo pel long anelat. Lo personatge central, Cedric, a per modèl lo filh mai jove de Burnett, Vivian, e los aspèctes autobiografics de Little Lord Fauntleroy provoquèron unas criticas desplesentas de la premsa. Après la publicacion of Little Lord Fauntleroy, la reputacion de Burnett coma escrivana de libre per enfants èra plan establida. En1888 ganhèt un procés en Anglatèrra al subjècte dels drechs de la version teatrala de Little Lord Fauntleroy, constituissent un precedent inserit a la lei de copyright britanic en 1911. Per respondre a aqueste segond incident de piratatge de material dins una pèça de teatre, escriguèt The Real Little Lord Fauntleroy, que foguèt jogat sus l’empont a Londres e a Broadway. La pèça li faguèt ganhar tant d’argent que lo libre.

Retorn en Anglatèrra

En 1887 Burnett viatjèt en Anglatèrra pel jublèu de la Reina Victoria, que venguèt la primièra traversada transatlantica annala dels EUA cap al RU. Accompanhada de sos filhs, visitèt las atraccions torista coma lo musèu de cera de Madame Tussaud a Londres. Dins de cambras arrendadas contunhava los salons dels divendres vespre qu’atirèron de visitors, i encontrèt Stephen Townsend pel primièr còp. Malgrat son agendà fòrça ocupat, mala de la calor e de la fola dels toristas, passava de longs periòdes al lièch. Amb sos filhs, mudèt per passar l’ivèrn a Florença, ont escriguèt The Fortunes of Philippa Fairfax, lo sol libre publicat en Anglatèrra e non pas als EUA. Ongan l’ivèrn Sara Crewe or What Happened at Miss Minchin's foguèt publicat als EUA. Realizarà Sara Crewe sus l’empont, e mai tard tornèt escriure l’istòria nomenada A Little Princess. En 1888, Burnett tornèt a Manchester, ont arrendèt un grand ostal al larg de Cromwell Road, lo faguèt descorar, e lo confièt a sos cosins per venir una pension de familha, après mudèt a Londres, on tornèt a arrendar de cambras, per profiechar de la sason a Londres, e preparèt Phyllis per la realizacion sus l’empont de l’adaptacion de The Fortunes of Philippa Fairfax. A la pèça sortir foguèt decebuda de las malas criticas. Pendent aqueste periòde comencèt a veire mai sovent Stephen Townsend, que s’èran encontrat pendent lo jubilèu.

En Decembre de 1890, lo filh ainat de Burnett, Lionel, moriguèt de consompcion in París, que foguèt fòrça tocada dins sa vida e son escritura. Avant sa mòrt, cerquèt de remèdis a cò dels farmacians e lo menèt en Alemanha per visitar los banhs. Après sa mòrt, après que casèt dins una prigonda depression, escriguèt una letra a un amic que son escritura èra sens pas cap de sens al respècte d’èsser una maire de dos enfants, qu’un d’aquestes moriguèt. A l’epòca capvirèt de la fe tradicionala de la Glèisa d’Anglatèrra per abraçar l’Espiritualisme e la Sciéncia Cristiana. Tornèt a Londres, ont cercava de distraccion dins d’òbras de caritat e creèt lo Drury Lane Boys' Club, ne fasent la dobertura en Febrièr de1892. Tanben pendent aqueste periòde escriguèt una pèça amb un ròtle jogat per Stephen Townsend alara qu’en començava sa carrièra. Après una abscéncia de dos ans de son ostal de Washington, D.C., de son espós, e de son filh mai jove, Burnett tornèt en Març de 1892, ont contunhèt sas òbras de caritat e contunhèt a escriure. En 1893, Burnett publiquèt una autobiografia, dedicada a son filh ainat, titulat The One I Knew Best of All. Tanben ongan, expausèt un ensems a la fièra mondiala de Chicago.

Divòrci e mudança a Great Maytham Hall

Burnett tornèt a Londres en 1894; alà aprenguèt que son filh mai jove, Vivian, èra malaut, lèu tornèt als EUA. Vivian recobrèt de sa malautiá, mas manquèt son primièr tèrme a l’universitat de Harvard. Burnett demorèt amb el fins a que siá en bona santat, puèi tornèt a Londres. A l’epòca començava a se tafurar al subjècte de sas finanças: pagava per l’educacion de Vivian; s’ocupant de l’ostal de Washington D.C. (Swan mudèt de l’ostal dins un apartament sièu); e gardant un ostal a Londres. Tot coma lo faguèt pel passat, tornèt a escriure per ganhar d’argent amb A Lady of Quality. A Lady of Quality, publicat en1896, venguèt lo primièr d’una seria astrada de romans istorics per adult, que foguèt seguida en 1899 de In Connection with the De Willoughby Claim; e en1901 publiquèt The Making of a Marchioness e The Methods of Lady Walderhurst.

En 1898, alara Vivian obtenguèt son diplòma d’Harvard, divorcièt de Swan Burnett. Oficialament, la causa del divòrci èra l’abandon, mas en realitat Burnett e Swan avián orquestrat la dissolucion de lor maridatge unas annadas avant. Swan prenguèt lo sieu apartament e arrestèt de viure amb Burnett, que après un periòde de dos ans podava pledejar l’abandon coma rason de divòrci. La premsa èra critica, la fasent feminista del movement <i>New Woman</i>, e The Washington Post escriguèt que lo divòrci èra de la culpa de Burnett a causa de sas "idèas davancièra del dever d’una esposa e dels drechs de las femnas".

Dempuèi la mitat de las annadas 1890 visquèt en Anglatèrra a Great Maytham Hall—qu’i a un grand jardin que pòt se donar a son amor de las flors—que ne faguèt son ostal per la deceniá seguenta, quitament se contunhèt a far un viatge transatlantic als EUA. Maytham Hall sembla a maine feudal qu’encantava Burnett. Frequenta los vilatges a l’entorn, e agradas sa vida del camp. Emplís son ostal d’invitats, e fa mudar Stephen Townsend amb ela, çò que lo vicari local considerava coma un escandal. En febrièr de 1900 se maridèt amb Townsend.

Segon maridatge e fin de vida

lo maridatge se debanèt a Gènoa, Itàlia, e lo parelh anèt a Pegli per son viatge de nòça, ont ploguèt pendent doas setmanas. lo biograf de Burnett,Gretchen Gerzina, escriu al subjècte d’aqueste maridatge, "foguèt la deca mai granda de sa vida". La premsa criticava la diferéncia d’edat—Townsend èra de detz ans mai jove qu’ela—e fasiá referéncia a el coma son secretari. La biografa Ann Thwaite dobta que el l’aimava ela. Proclamèt a l’epòca que Burnett de 50 ans d’edat èra "corsat, rovilhat e malautós". Thwaite pensa que Townsend aviá besonh d’ela per l’ajudar dins sa carrièra d’actor e financiarament. Passants unes meses, dins una letra de sa sòrre, admetèt que lo maridatge èra en dificultat. Descriu Townsend coma mancant de santat e isteric. Thwaite arguís que Townsend faguèt pression sus ela pel maridatge: volgava d’argent d’ela e la contraròtlar coma espós.

Incapable de suportat l’idèa de contunhar a viure amb Townsend a Maytham, Burnett arrendèt un ostal a Londres l’ivèrn 1900–1901. Tornèt a veire sos amics e escriure. Trabalhèt sus dos libres en mèsme temps: The Shuttle, un libre long e complèxe; e The Making of a Marchioness, qu’escriguèt en unas setmanas e aguèt de bonas criticas. A la prima de 1901, al tornar al camp, Townsend assagèt de replaçar son editor de longas Scribner per un ostal li fasent mai d’avantatges. A la davalda de 1902, après un estiu d’encontras e de l’ostal de Maytham emplits d’invitats, s’aclapèt fisicament. Tornèt als EUA, e l’estiu de 1902 dintrèt al sanatòri. Puèi diguèt a Townsend que volgava pas pus viure amb el, e s’acabèt lo maridatge.

Tornèt a Maytham dos ans après en Junh de 1904. A Maytham Hall i aviá una seria de jardins e dins lo jardin de ròsas escriguèt diferents libres; alà aguèt l’idèa de The Secret Garden, e subretot esciguent al maine de Buile Hill Park alara que visitava Manchester. En 1905 A Little Princess foguèt publicat, après que retoquèt la pèça en roman. Encara un còp Burnett tornèt escriure per aumentar sos revenguts. Son estil de vida èra extravagant, gastant d’argent dins de vestits cars. Se diguèt en 1905 que Burnett èra miègvegetariana. Gaireben aviá sortit ltota la vianda de son regim.

En 1907, tornèt de biais permanent als EUA, ne’n venent ciutadana en 1905, e bastiguèt un ostal, acabat en 1908, al Plandome Park a Long Island fòra de la vila de Nòva York. Alà son filh Vivian foguèt emplegat coma editor, e a la demanda d’el acceptèt que siá editor de Children's Magazine. Las annadas seguentas publiquèt dins Children's Magazine d’istòrias cortas. En 1911 publiquèt The Secret Garden. Sas darrièras annadas demorava l’estiu a son ostal de Long Island, e l’ivèrn a aqueste de Bermuda. The Lost Prince foguèt publicat en 1915, and The Head of the House of Coombe e sa seguida, Robin, foguèron publicats en 1922.

Burnett visquèt sas 17 darrièras annadas a Plandome Manor, ont moriguèt lo 29 d’Octobre de 1924, a 74 ans d’edat. Es enterrada a Roslyn Cemetery. Son filh Vivian i foguèt enterrat pròche quand moriguèt en 1937.

Òbras causidas

Fichièr:HodgsonBurnettworks.jpg

Publicitat de las òbras de Burnett

That Lass o' Lowrie's (1877)
Surly Tim (1877)
Theo: A Sprightly Love Story (1877)
Lindsay's Luck (1878)
Haworth's (1879)
Miss Crespigny (1879)
Louisiana (1880)
A Fair Barbarian (1881)
Esmerelda (1881), with William Gillette
Through One Administration (1883)
Little Lord Fauntleroy (1886)
Editha's Burglar: A Story for Children (1888)
The Fortunes of Philippa Fairfax (1888)
The Pretty Sister of José (1889)
The Drury Lane Boys' Club (1892)
The One I Knew the Best of All: A Memory of the Mind of a Child (1893)
Little Saint Elizabeth, and Other Stories (1893)
Two Little Pilgrims' Progress. A Story of the City Beautiful (1895)
A Lady of Quality (1896)
In Connection with the De Willoughby Claim (1899)
The Making of a Marchioness (1901), reprinted by Persephone Books
The Land of the Blue Flower (1904)
A Little Princess: Being the Whole Story of Sara Crewe Now Told for the First Time (1905)
Queen Silver-Bell (1906)
Racketty-Packetty House (1906)
The Shuttle (1907), reprinted by Persephone Books in 2007
The Good Wolf (1908)
The Secret Garden (1911)
My Robin (1912)
T. Tembarom (1913)
The Lost Prince (1915)
The Little Hunchback Zia (1916)
The White People (1917)
The Head of the House of Coombe (1922)
Robin (1922) – sequel to The Head of the House of Coombe

Referéncias

Notas

Fonts

Hofstader, Beatrice (1971), "Burnett, Frances Hodgson", Notable American Women: 1607–1950, Cambridge: Harvard University Press
Horvath, Polly (2004), "Foreword", Little Lord Fauntleroy, Simon and Schuster, ISBN 978-0-689-86994-5
Thwaite, Ann (1991), Waiting for the Party: The Life of Frances Hodgson Burnett, 1849–1924, David R. Godine, ISBN 978-0-87923-790-5
Gerzina, Gretchen (2004), Frances Hodgson Burnett: the unexpected life of the author of The Secret Garden, Rutgers University Press, ISBN 0-8135-3382-1
Rutherford, L.M. (1994), "British Children's Writers 1880–1914", in Laura M. Zaldman (ed.), Dictionary of Literary Biography, 141, Detroit: Gale Research Literature Resource Center (subscription required)

Ligams Extèrnes

Complete Works of Frances Hodgson Burnett including articles and short stories
Works by Frances Hodgson Burnett at Project Gutenberg
Works by or about Frances Hodgson Burnett at Internet Archive
Works by Frances Hodgson Burnett at LibriVox (public domain audiobooks)
Frances Hodgson Burnett at the Internet Speculative Fiction Database
Frances Hodgson Burnett at Library of Congress Authorities, with 330 catalogue records
Modèl:Commons category-inline