Fogatge

A l'Edat Mejana, lo fogatge (focagium) èra un impòst extraordinari percebut sus cada fuec (focus) o fogau, valent a dire, per unitat familiala e/o d'abitacion.

Lo fogatge existiguèt dins divèrsei províncias. Tendèt a se generalizar au sègle XIV quand lei finanças reialas assetèron sus lei vilas e sus lei parròquias d'«ajudas» dins la tòca d'encarar lei despensas creissentas (salari dei gents de guèrra, retribucion deis oficiers d'estat en nombre creissent).

• En 1274, lei josieus devián pagar un fogatge a Carcassona.
• Lo fogatge de Provença: èra la talha reala percebuda sus lei fuecs, unitat fiscala de 50 000 liuras, determinada per lo cadastre; solament lo fonzier èra correctament estimat, lo mobiliari èra fòrtament jos evaluat. Au sègle XVIII i aviá 3 000 fuecs.
• Lo fogatge de Bretanha