Pagòda de Shwedagon
La Pagòda de Shwedagon es un ensemble religiós bodista de Rangon en Birmania. Es lo luòc sant pus important dau país e un dei pus importants d'Asia dau Sud-Èst.
Foguèt fondat entre lo sègle XI e lo sègle X amb la bastida]] dau stupa principau per lei Mons. Destinat a protegir 8 peus de Boda, foguèt restaurat vèrs 1360 per lo rèi Binnya U (1348-1384). Au sègle XV, sei successors contunièron sei trabalhs per aumentar la talha dau santuari, cubrir d'aur lo stupa e installar una campana giganta de 300 tonas. Pasmens, la campana foguèt raubada en 1608 per l'aventurier portugués Filipe de Brito e Nicote e perduda durant lo naufragi de son vaissèu. En 1768, un tèrratrem entraïnèt l'afondrament de la cima dau stupa que foguèt restaurada per lo rèi Hsinbyushin (1763-1776). Aquelei trabalhs donèron son aspècte actuau a l'edifici que foguèt tornarmai destruch per un incendi en 1931 e un tèrratrem en 1970.
En mai dau stupa principau, se tròban sus lo site :
- una colona de Boda que cònta sa vida. Es inspirada dau temple de la Mahabodhi en Índia.
- la pagòda Shinsawpu, egalament ornada d'un cubèrt d'aur, que foguèt probablament bastida a l'iniciativa de la rèina Shin Sawbu (1453-1472).
- la Maha Tisadda Ghanta qu'es una campana de 42 tonas ofèrta en 1841 per lo rèi Tharrawaddy.