Ernst Gamillscheg

Ernst Gamillscheg (nascut lo 28 d'octobre 1887 a Neuhaus, ara Jindřichův Hradec, Republica Chèca, mòrt lo 18 de març 1971 a Göttingen) foguèt un romanista e lingüista austriacoalemand.

Vida e òbra

Gamillscheg se formèt a Viena ont presentèt la tèsi doctorala, dirigida per Meyer-Lübke, en 1909 (Die romanischen Elemente in der deutschen Mundart von Lusern « Los elements romanics dins lo dialècte germanic de Lusern », publicada a Halle an der Saale en 1912). Après d’estudiar amb Jules Gilliéron e Mario Roques a París, presentèt la tèsi d’abilitacion en 1913 ambe'l títol Studien zur Vorgeschichte einer romanischen Tempuslehre (Viena 1913; Tübingen 1970). Après de combatre e d'èsser ferit dins la Primièra Guèrra Mondiala, foguèt professor a Innsbruck dempuèi 1916, en primièr coma professor extraordinari, a partir de 1919 en tant que professor titulari de filologia romanica; en 1925 passèt a l'Universitat de Berlin. En 1936, foguèt acceptat coma membre a part entièra de l'Acadèmia de las sciéncias de Prússia . Dempuèi 1938, èra membre correspondent de l'Acadèmia bavaresa de las sciéncias . En 1939, recebèt d'Adolf Hitler, la medalha d'onor del servici civil fidèl (Treuedienst-Ehrenzeichen) de segonda classa . De 1940 a 1944 Gamillscheg foguèt President de l'Institut alemand de las sciéncias a Bucarèst e al còp professor convidat a l'Universitat de Bucarèst. En 1946, foguèt nommat a l'Universitat de Tübingen ont prenguèt la retirada en 1956, amai que contunhava encara de far de corses coma professor emerit a Zuric e a Saarbrücken.

Foguèt membre de las acadèmias de sciéncias de Berlin (fins a 1945) e de Magóncia. Dempuèi 1958 foguèt membre correspondent de la Seccion Filologica de l’Institut d’Estudis Catalans.

Li foguèron dedicadas 4 miscellànias d'omenatge : Ausgewählte Aufsätze (miscellània d’articles seus, Jena, en 1937, pels 50 ans), Festgabe Ernst Gamillscheg (Tübingen, en 1952, pels 65 anys), Syntactica et Stilistica (editada per Günter Reichenkron, Tübingen, 1957; pels 70 ans) e Verba et vocabula (editada per Helmut Stimm i Julius Wilhelm, pels 80 ans).

Son filh Franz Gamillscheg foguèt un jurista alemand.

Libres

• Die romanischen Elemente in der deutschen Mundart von Lusern, Halle an der Saale 1912
• Studien zur Vorgeschichte einer romanischen Tempuslehre, 1913
• Etymologisches Wörterbuch der französischen Sprache, 2 volums, Heidelberg, 1926–1929; 2nda edicion revisada, 1966–1969; 1997 (ISBN 3-8253-0501-5)
• Die Sprachgeographie und ihre Ergebnisse für die allgemeine Sprachwissenschaft, 1928
• Romania Germanica, 3 volums, Berlin 1934, 1935, 1936 (volum 1, 2, novèla edicion revisada, 1970)
• Immigrazioni germaniche in Italia, edicion H. Keller, Leipzig, 1937
• Über die Herkunft der Rumänen, Akademie der Wissenschaften, Berlin, 1940 (20 paginas)
• Romanen und Basken, 1950
• Französische Bedeutungslehre, Tübingen, 1951
• Sur une source catalane de la chanson de geste Girart de Roussillon, Mélanges de linguistique française offerts à M. Charles Bruneau, Genèva, Droz 1954, p. 227-233.
• Burgundische Lehnwörter in der Chanson de geste "Girart de Roussillon", Helsinki, Annales Academiae Scientiarum Fennicae, 1954
• Historische französische Syntax, Tübingen, 1957
• Ausgewählte Aufsätze, vol. 2, Tübingen, 1962

Ligams extèrnes

• https://web.archive.org/web/20141231010652/http://www.uibk.ac.at/romanistik/institut/institutsgeschichte/profs/profs#gamillscheg Pàgina de professors de l’Institut für Romanistik de la Universität Innsbruck] (brèva biografia ambe una foto)
• https://www.enciclopedia.cat/EC-GEC-0028923.xml

Notícia d'autoritat |TYP=p|GND=118689398|LCCN=nr/2005/16188|VIAF=32035318