Sufur de dimetil

Lo sulfur de dimetil o dimetilsulfur, DMS es un compausat organosulfurat de formula moleculara (CH₃)₂S. Es un liquid volatil, inflamable, insoluble dins l'aiga e que la caracteristica màger es una odor fòrça desagradable de nauta concentracion. Apareis entre autre pendent la coseson d'unes vegetals coma lo malh, lo caulet o la bledaraba. Es tanben lo signe d'una infeccion bacteriana quand se fabrica la bièrra. Es un produch de la descomposicion del dimetilsulfoniopropionat (DMSP). Es tanben produch pendent lo metabolisme bacterian del metanetiòl.

Fonts naturalas

Lo DMS es lo compausant biologic contenent de sofre mai que difusa dins l'atmosfèra^[1].

Las emissions oceanicas an un ròtle important dins lo cicle del sofre. Son subretot eissidas del metabolisme e dels cadavres del fitoplancton e injectadas dins l'atmosfèra amb los esposques.

Suls continents, de DMS es tanben produch naturalament per la transformacion bacteriana, coma dins los malhums dels toats, los degalhs contenant de dimetilsulfoxid (DMSO). Aquel fenomèn pòt nmenar a de problèmas environamentals pudents^[2].

Avenidor dins l'atmosfèra

Lo DMS s'oxida dins l'atmosfèra marina dins una granda varietat de compausats sulfurats coma lo dioxid de sofre, lo dimetilsulfoxid (DMSO), l'acid sulfonic e l'acid sulfuric^[3].

Ligams amb lo clima

D'entre los compausats eissits del sofre liberat pel DMS, l'acid sulfuric a la capacitat de formar de nòus aerosols que se comportan coma de nuclèus de condensacion de nívols^[4]. Lo DMS es la font naturala màger dels sulfats e dels nuclèus de condensacion nívols (CCN) dins l'atmosfèra, e son oxidacion sefon Charlson et al. (1987) joga un ròtle màger dins una bocla de retroaccion climatica correlant la produccion del DMS pel fitoplancton marin e l'albedo nivolosa^[4].

Per aquela influéncia sus la formacion dels nívols, la preséncia massissa e las variacions naturalas o antropicas de DMS dins l'atmosfèra oceanica e subcontinentala poiriá aver un impacte significatiu sul clima global de la Tèrra^[5].

Odor

Lo DMS a una odor plan caracteristica de caulet cuèch, que pòt èsser plan incomodanta amb nauta concentracion. Lo lindal de percepcion olfactiva es fòrça bas: varia entre 0,02 e 0,1 ppm segon los individús. Pasmens, es disponible coma additiu alimentari servissent, en quantitat fòrça flaca, per balhar de gost. La bledaraba^[6], lo caulet, lo milh, los espargues^[7] e los cauquilhums liberan de DMS a la ceseson. Lo fitoplancton ne deslarga tanben. Andrew Johnston (University of East Anglia) caracterizèt l'odor del DMS coma « l'odor de la mar »^[8]. Seriá mai precís de dire que lo DMS es un composant de l'odor de la mar, un autre essent las feromonas (Dictopterena (en)) d'unas algas. Lo DMS es tanben un compausat desgatjat pel procés kraft de transformacion de la fusta en pasta de papèl e per l'oxidacion de Swern.

Aplicacions industrialas

Es utilizat en rafinage e en petroquimia per contraròtlar la formacion del coke e del monoxid de carbòni. Es emplegat dins fòrça sintèsis organicas e es un sosproduch de l'oxidacion de Swern. Es tanbne utilizat dins d'aròmas alimentars, per balhar de gost. Pòt tanben oxidat en dimetilsulfoxid (DMSO), utilizat per sas qualitats de solvant. Lo productor mai grand de DMS es l'entrepresa Gaylord Chemical Corporation, un anèl important de l'industria papetièra a Bogalusa en Loïsiana.

Seguretat

Lo DMS es volatil, inflamable, irritant e a una odor embarrassant quitament a flaca concentracion.

Cicle del sofre

Robert Charlson, James Lovelock, Meinrat Andreae e Stephen Warren fan d'aquela molecula un element important del cicle del sofre e de la regulacion del clima dins l'ipotèsi CLAW.

Notas e referéncias

↑ (en) Simpson, David; Winiwarter, Wilfried; Börjesson, Gunnar; Cinderby, Steve; Ferreiro, Antonio; Guenther, Alex; Hewitt, C. Nicholas; Janson, Robert; Khalil, M. Aslam K.; Owen, Susan; Pierce, Tom E.; Puxbaum, Hans; Shearer, Martha; Skiba, Ute; Steinbrecher, Rainer; Tarrasón, Leonor; Öquist, Mats G., « Inventorying emissions from nature in Europe », Journal of Geophysical Research, vol. 104,‎ 1999, p. 8113–8152 (DOI 10.1029/98JD02747)
↑ Glindemann, D., Novak, J., Witherspoon, J., « Dimethyl Sulfoxide (DMSO) Waste Residues and Municipal Waste Water Odor by Dimethyl Sulfide (DMS): the North-East WPCP Plant of Philadelphia. », Environmental Science and Technology, vol. 40,‎ 2006, p. 202–207 (DOI 10.1021/es051312a S0013-936X(05)01312-X)
↑ (en) Lucas, DD; Prinn, RG, « Parametric sensitivity and uncertainty analysis of dimethylsulfide oxidation in the clear-sky remote marine boundary layer. », Atmospheric Chemistry and Physics, vol. 5,‎ 2005, p. 1505–1525
↑ ^4,0 et ^4,1 Suhre, K. (1994) Modélisation couplée du transport et de la chimie du diméthyl de soufre dans la couche limite marine nuageuse.
↑ (en) Malin, G; Turner, SM; Liss, PS, « Sulfur: The plankton/climate connection. », Journal of Phycology, vol. 28,‎ 1992, p. 590–597
↑ DOI - J Food Science, Volume 42 Issue 6 Page 1592-1593, November 1977 (Article Abstract)
↑ « http://www.springerlink.com.libproxy.tkk.fi/content/djbrepd4mjpjqgwn/ » ^{(Archive • Wikiwix • Archive.is • Google • Que faire ?)}, consulté le 2013-04-08
↑ University of East Anglia press release, Cloning the smell of the seaside, February 2, 2007

Vejatz tanben

Articles connèxes

Ligams extèrnes

(fr) tèsi de Merzouk, Anissa, janvier 2007 « Contrôle des variations à court terme de la production biologique de diméthylsulfure (DMS) en milieu marin »

Bibliografia

[1] (en) Simpson, David; Winiwarter, Wilfried; Börjesson, Gunnar; Cinderby, Steve; Ferreiro, Antonio; Guenther, Alex; Hewitt, C. Nicholas; Janson, Robert; Khalil, M. Aslam K.; Owen, Susan; Pierce, Tom E.; Puxbaum, Hans; Shearer, Martha; Skiba, Ute; Steinbrecher, Rainer; Tarrasón, Leonor; Öquist, Mats G., « Inventorying emissions from nature in Europe », Journal of Geophysical Research, vol. 104,‎ 1999, p. 8113–8152 (DOI 10.1029/98JD02747)

[2] Glindemann, D., Novak, J., Witherspoon, J., « Dimethyl Sulfoxide (DMSO) Waste Residues and Municipal Waste Water Odor by Dimethyl Sulfide (DMS): the North-East WPCP Plant of Philadelphia. », Environmental Science and Technology, vol. 40,‎ 2006, p. 202–207 (DOI 10.1021/es051312a S0013-936X(05)01312-X)

[3] (en) Lucas, DD; Prinn, RG, « Parametric sensitivity and uncertainty analysis of dimethylsulfide oxidation in the clear-sky remote marine boundary layer. », Atmospheric Chemistry and Physics, vol. 5,‎ 2005, p. 1505–1525

[Suhre1994-4] 4,0 et ^4,1 Suhre, K. (1994) Modélisation couplée du transport et de la chimie du diméthyl de soufre dans la couche limite marine nuageuse.

[5] (en) Malin, G; Turner, SM; Liss, PS, « Sulfur: The plankton/climate connection. », Journal of Phycology, vol. 28,‎ 1992, p. 590–597

[6] DOI - J Food Science, Volume 42 Issue 6 Page 1592-1593, November 1977 (Article Abstract)

[7] « http://www.springerlink.com.libproxy.tkk.fi/content/djbrepd4mjpjqgwn/ » ^{(Archive • Wikiwix • Archive.is • Google • Que faire ?)}, consulté le 2013-04-08

[8] University of East Anglia press release, Cloning the smell of the seaside, February 2, 2007

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]