Dança macabra

Una de las 17 gravaduras sus fusta de la Dança macabra de las clastras dels Sants Innocents a París. Publicadas en 1485 per dos editors parisencs, Guyot Marchant e Verard, foguèron difusadas dins tota Euròpa. Lo sol exemplar pervengut fins a nosautres se tròba a la bibliotèca de Grenòble.

La Dança macabra es una allegoria medievala religiosa e satirica d'origina francesa, que sos personatges, lo Papa, l'Avesque, l'Emperaire, lo Sacristan, lo Païsan..., i son convocats per la Mòrt a una dança, ont lor remembra la fugacitat dels plasers mondans e fin finala cason sus sos braces, independentament de lor edat o de lor posicion sociala.

L'espectacle macabre se desvolopèt dins tota la literatura europèa. Lo tèma de la mòrt mestregèt la Bassa Edat Mejana, per la terror davant la pèrda dels plasers mondans. Aguèt tanben una expression picturala, coma las gravaduras de Hans Holbein lo Vièlh.