Codolós (site preïstoric)
Lo site de Codolós se tròba al jonhent d'Òlt e de Cèla, al còr de Carcin, dins la comuna de Tor del Faure, a una trentena de quilomètres a l'èst de Caors. Se compausa de dos jaciments preïstorics e paleontologics principals, Codolós I e Codolós II, que lors sequéncias cobrisson la fin del Pleistocèn Mejan e una partida del Pleistocèn Superior.
Istoric[modificar | Modificar lo còdi]
Lo site foguèt descobèrt e parcialament destruch dins los ans 1960 al cors de las òbras realizadas per son proprietari dins la tòca de dobrir al public una cauna prèpa. Foguèt identificat per Gabrièl Maurin en 1966. De cavaments de salvagarda preventius i foguèron menats per Joan Clòtas e Eugèni Bonifay de 1978 a 1980. Jacme Jaubèrt (Codolós I) e Joan Felip Brugal (Codolós II) dirigiguèron de novèls trabalhs de terren de 1992 a 2003.
Codolós I[modificar | Modificar lo còdi]
Codolós I es una anciana cauna d'una quinzena de mètres de diamètre, que son plafon s'afondrèt pendent lo Pleistocèn Mejan, la transformant atal en cauna-avenc. D'importants depauses sedimentaris, de l'òrdre d'una desena de mètres, permeton de reconstituir l'istòria complèxa de son emplenatge.
Codolós II[modificar | Modificar lo còdi]
Codolós II es una cauna que embarra un emplenatge detritic d'aperaquí 2,50 m d'espessor, formant un còn de colada eissit d'un orifici actualament tapat.
Toponimia[modificar | Modificar lo còdi]
Còdol a lo sens de «calhau», «galet», codolós vòl donc dire «peirós», «rocassut», «calhalós»[1], [2]. *Codolons sembla absent dels principals diccionaris, pr'aquò seriá pas impossible coma diminutiu de còdol (meteissa prononciacion).
Referéncias[modificar | Modificar lo còdi]
- ↑ Loís Alibèrt, Dictionnaire occitan-français d'après les parlers languedociens, Tolosa, Institut d'Estudis Occitans, 1966
- ↑ Frederic Mistral, Lo Tresaur dau Felibritge, reedicion Culture Provençale et Méridionale, Rafèla d'Arle, 1979
