Catedrala de Sent Estève de Limòtges
|
Catedrala de | |||
|---|---|---|---|
 | |||
| Vila | Limòtges | ||
| País | Occitània .svg){kind=small} | ||
| Region | Lemosin  | ||
| Departament | Nauta Vinhana  | ||
| Culte | Catolic roman | ||
| Tipe | Catedrala | ||
| Estacat a | Evescat de Limòtges | ||
| Començament de la construccion |
Sègle XIII | ||
| Fin de las òbras | Sègle XIX | ||
| Estil(s) dominant(s) |
Gotic | ||
| Classat(ada) | Monument istoric | ||
| Identificants | |||
| |||
La catedrala de Sant Estève (tanben se ditz Sent Estiéne en lemosin[1]) es la principala glèisa de Limòtges e lo sèti de son evescat. Se tròba al còr del quartièr vièlh de la ciutat. Es la bastissa pus remarcabla de Limòtges e la sola de Lemosin que siá estada construcha en estil gotic omogenèu.
Construccion[modificar | modificar la font]
Sa construccion, començada en 1273, acabèt en 1888 amb lo restacament del cloquièr d'origina romanica a la nau. La construccion comencèt pel còr caracteristic del gotic radiant del sègle XIII que foguèt restacat a la nau romanica. Las òbras s'interrompèron un primièr còp en 1327 per la manca d'argent. En 1378, s'elevèron la capèla de Sant Marçal e una part del transèpte nòrd, e se refortiguèt lo cloquièr romanic per una maçonariá considerabla; qualques ans pus tard, foguèt lo torn del transèpte sud. Entre 1458 e 1499, après la Guèrra de Cent Ans, foguèron bastidas las doas primièras travadas de la nau. Entre 1516 e 1541, Joan de Lanjac faguèt bastir lo transèpte e lo portal de Sant Joan, òbra mèstra lemosina del gotic flamejant. Mas la construccion se repausèt amb la mòrt de l'evesque e las tres travadas de la nau que religan la glèisa al cloquièr de la catedrala romanica foguèron elavadas a la fin del sègle XIX.
Arquitectura[modificar | modificar la font]
La catedrala embarra doas òbras de la Renaissença d'una granda qualitat: un balet comandat per l'evesque Joan de Lanjac, e la tomba d'aquel evesque ont son escultadas de scènas de l'Apocalipsi inspiradas d'Albrecht Dürer.
Los murs de la cripta romana, barrada al public, possedisson de bèlas frescas representant lo Crist en glòria.
Qualques unas de las pinturas medievalas son encara visiblas dins d'unas capèlas radiantas (en representant sensiblament d'àngels musicians) mas la quasi totalitat presentan de frescas del sègle XIX.
Los òrgues[modificar | modificar la font]
La catedrala de Limòtges possedís dos òrgues: l'òrgue grand Gonzalez foguèt inaugurat en 1963[2] e l'òrgue de còr data de 1850.
La sason musicala estivala[modificar | modificar la font]
Cada estiu, s'i organizan de concerts d'òrgue per metre en relèu l'òrgue grand.
Galariá[modificar | modificar la font]
La catedrala
La catedrala
La catedrala de nuèch
Croquis de la chapèla del cabeç
Croquis del capitèl del trifòri
Plan de la catedrala
La catedrala de Sant Estève, lo musèu de l'evescat de Limòtges e lo jardin de l'evescat
La catedrala vista de nuèch dempuèi la plaça
Extrachs de la visita virtuala de la Catedrala dins lo site Limoges 360°[3] :
Nòtas e referéncias[modificar | modificar la font]
- ↑ Yles Lavalade, Dictionnaire Topologique de la Haute-Vienne. Ed. Lucien Souny, 2000
- ↑ Limòtges, Cctedrala de Sant Estève (Grand òrgue)
- ↑ Limòtes 360º: visita virtuala de Limòtges - catedrala de Sant Estève - fotografias panoramicas per Vincent Ogloblinsky
