Carya Magalonensis
Carya Magalonensis (valent a dire lo "Noguièr de Magalona") es lo nom d'un libre escrich jos forma de manuscrich medieval del sègle XIV per l'erudit montpelhierenc Alfred Moquin Tandon en 1836.
Istòria[modificar | Modificar lo còdi]
Lo Carya Magalonensis foguèt publicat a Tolosa en 1836 en 50 exemplars per Alfred Moquin Tandon. Aqueste lo dedicava a son melhor amic lo botanista Auguste de Saint-Hilaire. Moquin Tandon descriu lo manuscrich pro menimosament del biais seguent (revirat del francés): "es un Manuscrich, format in-8°, en lenga Romana, que tracha de divèrses eveniments arribats a Magalona o a Montpelhièr, durant las vint-e-sèt primièras annadas del sègle XIV. Aqueste manuscrich es estat descobèrt, en 1831, a Ginhac, pichona vila del departament d'Erau, en çò de Sénher Loís Montèls, Perceptor de la Comuna. Sul vèrso de la cobèrta del Carya, se legís la nòta seguenta de la man de Joan Jacme de Plantada, Conselhièr a la Cort dels comptes, ajudas e finanças de Montpelhièr:", çò que sembla de conferir cèrta autenticitat a l'òbra. Son autor seriá estat Fredòl, un avesque de Magalona.
Per far son òbra de falsificacion Moquin Tandon s'inspirèt grandament del Pichòt Talamus de Montpelhièr. Ja que l'erudit montpelhierenc aviá ja publicat divèrses manuscriches inedits, lo quite Francés Rainoard, un dels expèrts mai brilhants d'aquel temps, creguèt que l'òbra èra autentica e dins una letra felicitèt Moquet Tandon per aquesta descobèrta. L'autor esperèt uèch ans (1844) abans de dire la veritat quand se faguèt la segonda edicion del libre.