Batalha d'Ollantaytambo
La batalha d'Ollantaytambo es una batalha de la conquista espanhòla de l'Empèri Inca que se debanèt en genier de 1537. Marquèt una importanta victòria defensiva inca que permetèt au rèi Manco Inca II de fondar lo Reiaume de Vilcacamba, sèti de la resisténcia inca fins a 1571, e d'organizar una còntra-ataca en direccion de Cusco que foguèt assetjada sensa succès en 1536-1537.
Ollantaytambo èra una fortalesa inca situada a 75 km au nòrd-oèst de Cusco. En despiech dei desfachas de 1532 a 1535, permetèt a Manco Inca II, un subrevivent de la dinastia reiala plaçat sus lo tròne per lei conquistadors, de federar lei guerriers desirós de resistir ais Espanhòus. Son projècte foguèt tanben ajudat per lei combats entre Francisco Pizarro e Diego de Almagro. Dispausant d'una armada de 30 000 òmes, Manco Inca II fortifiquèt leis accès a la fortalesa e comencèt lo sètge de Cusco lo 6 de mai de 1536. En fàcia, Hernando Pizarro reüniguèt una fòrça de 30 000 guerriers indigèns menats per un centenaus de conquistadors. Ataquèron lei posicions incas en genier de 1537 e se turtèron a una resisténcia acarnada. De mai, après cinc ans de guèrra, leis Incas avián realizat de progrès importants e èran desenant capables d'utilizar d'armas europèas. Ansin, après aver arrestat plusors assauts, poguèron passar a l'ataca. En dificultat, leis Espanhòus aprofichèron la nuech per abandonar lo prat batalhier.
Premiera victòria inca majora dins la guèrra còntra leis Espanhòus, la batalha d'Ollantaytambo permetèt ais Incas de renforçar sei posicions a l'entorn de Cusco. Pasmens, l'arribada de renfòrç espanhòus en març permetèt ai defensors de resistir victoriosament. Leis Incas contunièron de tenir la fortalesa durant quauqueis annadas avans de se retirar a Vilcacamba. Demenits, leis Espanhòus poguèron pas menar de perseguida e lo Reiaume Inca subrevisquèt fins a 1571.