Balma de las Domaisèlas
La balma de las Domaisèlas se dobrís a Sent Bausèli, prèp de Gange, dins las Cevenas. Es coneguda dempuèi de tempses immemorials. En 1889, lo celèbre espeleològ Édouard-Alfred Martel comencèt de l'estudiar; la davalada èra alavetz perilhosa. La balma foguèt dobèrta al public en 1931.
Geologia
[modificar | Modificar lo còdi]Sembla que se formèt per l'afodrament de la massa calcària en seguida d'un aflacament per las infiltracions d'aiga. Lo dobte subsistís quant a l'origina d'aquesta aiga: lo riu que raja uèi 300 m en aval o ben un riu sosterranh desaparegut.
Toponimia
[modificar | Modificar lo còdi]Autres còps apelada balma de las Fadas, se sonariá balma de las Domaisèlas per una legenda locala:
- «Un pastre a la recèrca d'un anhèl aperdesit s'enfonzèt dins l'avenc per recobrar son ben. En l'ausissent mes sens lo poder véser, s'entrauquèt entrò a desbocar dins çò que seriá puèi batejat la «catedrala». Percasit per una soleta entòrca, s'esparranquèt e caiguèt al fons de la sala (60 m de tombada entre las estalactitas e estalagmitas). Embalausit pel tust, destrièt, abans de s'estavanir, un grop de joves domaisèlas, dançant e cantant al ròdol d'el. Quand despertèt, se trobava en defòra amb son anhèl. D'ara endavant, la balma foguèt tornar nomenada.»
