Èble de Sanha
Èble de Sanha o Sainhas o Sainhna o Sanha, o tanben Ebles de Sainha o Eblon de Sainhas (1150) siguec un trobador auvernhat deth sègle XIIen, dilhèu dera familha des senhors d'Apchon o Sanhas Cantal.[1] Contemporanèu de Pèire d'Auvèrnhe de qui'n hèc una satira en lo poèma Chantarai d'aquestz trobadors[2] e tanben de Garin lo Brun que'l cita en Nueyt e iorn suy en pessamen [3], Èble de Sanha siguec coautor d'un partimen (N'Eble, ar cauzetz la meillor) damb Guilhem Gausmar:
[Gausmar]
N' Eble cauzetz la meillor
ades, segon vostr' essien:
lo cals ha mais de pensamen
de consirier e d'eror
sel que gran re deu paiar
ni pot ni vol hom esperar,
ho sel c'a son cor e son sen
en dona pauzat, e re no fai que ill plaia?
Quauqu'n a identificat era òbra d'Èble de Sanha damb Èble d'Ussel, pr'amor qu'ambdús demoraven pas luenh. [4]
Una auta ipotèsi eth vòl identificar damb Bernart Marti[1]
Nòtas[modificar | Modificar lo còdi]
- ↑ Trobar, Eble de Saignas (PC 128), tempestsolutions.com
- ↑ Èble de Sanha foguec eth dotzen trobador que Pèire d'Auvernhe considera pas capaç d'aimar, pr'amor que canta coma s'avesse mal en es dents e un cap plen de hum, que per dus sòs se ven. E N'Ebles de Sagna. l dezes,/a cui anc d'amor non venc bes,/sitot se canta de coiden;/us vilanetz enflatz plages,/que dizon que per dos poges/lai se loga, e sai se ven
- ↑ Citat dus còps en la sua canso, escrita abans de 1156: Messatgier lo vers portaras/ N Eblon de Senhas, lo m diras/ si cum Brus loil envia; / al partir lo m saludaras/ e pueis ma douss' amia. / E digas me quan tornaras / quals d'acquestz dos cosselhs penras: / qu'ieu vuelh n'aias la tria.
- ↑ Trobar, Eble de Saignas (PC 128), tempestsolutions.com