Le Plat Pays
Le Plat Pays (Lo Plan País) es una cançon francofòna compausada pel cantaire bèlga Jacques Brel que parla del sieu país natal. De mai, existís una version neerlandesa sonada "Mijn vlakke land" (Mon Plan País), tanben interpretada per Brel. Las paraulas francesas foguèron escrichas per Jacques Brel, e las neerlandesas foguèron adaptadas per Ernst van Altena.
Concèpte[modificar | Modificar lo còdi]
Enregistrada lo 6 març 1962, la cançon descriu la Mar del Nòrd com ultim èrm de la frontièra flamenca, la bruma, los vents e las catedralas descrichas com unic element montanhós del paisatge del sieu país. Brel descriu lo cèl bas ont se pèrd lo canal delà de la grisalha, e ont aquel canal se penjariá per la grisalha del cèl. Ditz qu'aqueste cèl bas pòrta al pòble la siá umilitat. Ça que la, malgrat lo cèl gris e la pluèja, un paisatge triste e gaireben monotòn, lo cantaire declara que lo país es sieu. Lo país plan dont parla lo cantaire es la Flandra Occidentala. Es una region amb fòrça planas e pauc d'arbres. Per rason d'un paisatge tipic similar als flamencs, la version neerlandesa d'aquela cançon se ve tanben populara als Païsses Basses.
Dins la cultura populara[modificar | Modificar lo còdi]
L'exit conegut a París pel sieu amic mentor soís Jean Villard Gilles pel sieu poèma "La Venoge", sus un flumet desconegut, l'inspirèt e l'encoratgèt a escriure la cançon.
Lo cantaire valencian Ovidi Montllor compausèt una version fòrça modificada sonada "El Meu Poble Alcoi" ("Lo Mieu Vilatge Alcoi"), que dediquèt a la siá vila natala.
La cançon tanben foguèt mencionada dins la version originala francofòna d'Asterix Chez Les Belges, ont lo cap bèlga ditz a Asterix, Obelix e Vitalstatistix que "dins lo sieu país plan, los oppidums son las unicas montanhas."
L'escrivan e cantaire italian Herbert Pagani escriguèt e interpretèt una version sonada "La Lombardia".