Guardamar del Segura

Bandièra

Armas

Geografia fisica

Coordenadas

38° 05′ 23″ N, 0° 39′ 18″ O

Carte de localisation de Guardamar del Segura

Superfícia

35,60 km²

Altituds
· Mejana

25 m

Geografia politica

Espanha

Guardamar del Segura

Primièr cònsol
Mandat en cors

Maria Elena Albentosa Ruso (PSPV-PSOE)
2011-2015

Geografia umana

Populacion (INE)
()

16 863, ab.

Densitat

247,41 ab./km²

Autras informacions

Còde postal

03140
03149

Còde INE

[1]

Guardamar del Segura es una vila d'Espanha, situada dins la provincia d'Alacant (País Valencian). Sa populacion èra de prèp de 17 000 abitants (2011).

Geografia

Guardamar es situada al sud du Segura, flum qui s'espandís en Mediterranèa dins son territòri comunal. Tradicionalament apartenant a Vega Baja del Segura, mas tanben apartenant a Bajo Vinalopó per de rasons lingüisticas, istoricas e geograficas. Guardamar es la vila mai meridionala dels Païses Catalans. Atal, un dich popular definit los Païses Catalans De Salses a Guardamar e de Fraga a Maon.

Istòria

Guardamar possedís diverses rèstas arqueologics de la preïstòria e tanben de l’istòria antica. A l’epòca arabia, lo nom de Guardamar èra benlèu Almodóvar. Mai tard, vèrs 1244, Alfons X conqueguèt la region per la corona de la Castelha, la populacion musulmana i demoran.

La ciutat pòt èsser considerada coma l'anciana Alone. De geografes grècs decrivián Alone coma una cala aparada d'una illòta. D'autres associan aquel site a la Calanca del Pòrt d'Alon prèp de Sant Ceri de Mar, en Provença; Pasmens, i a pas d'illòta a dintrada d'aquela calanca, doncas aquela illa seriá benlèu Tabarca e la cala la baia de Santa Pola.

Lo nom Alone significa cap de particular en Grèc ancian. Son origine es doncas benlèu feniciana. Dins sa pèça titulada Pœnulus (es "Lo pichon Cartaginés"), lo comica latin Plaute met en scèna un malastruc cartaginés perdut dins Roma. aquel, parlant pauc la lenga, s'exprima dins un sabir mesclan fenician e latin. Evòca los alonim e les alonoth, es a dire los dieus e las divesas. "Alon" significa "dieu".

Existís de rèstas d'usinas metalurgicas a La Fonteta exemples del començament de la siderurgia dins la protoïstòria de la Mediterranèa occidentala. E mai, se trobèt una granda mena de ceramicas fenicianas: anfòras; escudèlas, vernis roge, ceramica grèga ancian, e d'objèctes rituals coma d'uòus d'estruci, evòri, eca. L'apareisson d'elements d'arquitectura reütilizats dins lo barri pròva l'existéncia d'un Temple.

Los Fenicians comencèron amb los ibèrs, un pòble qu'abitava al Cabezo Lucero.