Comtat de Tolosa
Lo comtat de Tolosa foguèt un comtat occitan qu'existiguèt de la fin del sègle VIII fins a 1271. Prenguèt lo nom de sa vila principala e capitala, Tolosa. L'espandi del territòri cresquèt dapasset en primièr lo marquesat de Gòtia e puèi d'autras possessions en arribar a conformar Lengadòc.
Los primièrs temps[modificar | Modificar lo còdi]
A la Batalha de Vouillé entre lo Reialme visigòt de Tolosa e lo reialme franc de Clodovèu, los visigòts perdèron e la vila se trobèt annexada al reialme franc. Devenguèt capitala del Ducat d'Aquitània en 630 jos lo renhe del rei Dagobèrt que lèu se convertiguèt en un estat independent de facto. Lo comtat foguèt creat en 778 e la ciutat devenguèt la capitala del reialme d'Aquitània en 781.
Corso foguèt lo primièr comte e governèt de 778 a 790. Puèi Carlesmanhe fisèt lo comtat al sieu cosin Guilhèm de Gellona, felen de Carles Martèl. Guilhèm (lo sant, causa de sa santificacion) bailejava atanben Palhars, Ribagòrça (conquistat suls arabis), Narbona e sas dependéncias. A sos filhs fisèt Rosselhon (a Gauçelm), Autun (a Teodoric) e Rasés (a Berà). Lo fach que lo comtat tenguèsse Palhars e Ribagòrça, tèrras frontièras amb los musulmans menèt los comtes a se donar pendent lo sègle IX lo títol de marqués (senhor d'una marca).
Lo comte de Tolosa èra un dels sièis pars laïcs primitius
Subdivisions e dependéncias[modificar | Modificar lo còdi]
Lo comtat de Fois èra originalament vassal del comtat de Tolosa.
