Aimeric de Peguilhan

Aimeric de Peguilhan (Eimeri de Pegulha en nòrma mistralenca^[1]; Pegulhan, c. 1175 - c. 1230, Itàlia) foguèt un trobador occitan nascut a Pegulhan (airal de Sent Gaudenç).

Biografia[modificar | Modificar lo còdi]

Aimeric èra lo filh d'un borgués de Tolosa, mercadièr de teissuts. Coma o indica sa vida lo trobador deguèt fugir d'Occitània aprèp que nafrèsse lo marit d'una borguesa que calinhava. Se refugièt en Catalonha, ont visquèt qualques annadas jos la proteccion del trobador Guilhèm de Berguedan. Demorèt puèi un temps a la cort del rei de Castilha que lausèt dins qualques composicions. Li calguèt abandonar la region davant la menaça de la crosada albigesa e s'installèt alara dins lo nòrd d'Itàlia cap al 1212 e i demorèt dètz ans. Se crei que moriguèt dins aquel país.

Vida d'Aimeric de Peguilhan[modificar | Modificar lo còdi]

N'Aimerics de Peguillan si fo de Tolosa, fils d'un borges qu'era mercadiers, que tenia draps a vendre. Apres cansos e sirventes, mas molt mal cantava. Et enamoret se d'una borgesa, soa visina. Et aquella amors li mostret trobar. Et fetz de leis maintas bonas cansos. E mesclet se ab lui lo marritz de la domna e fetz li desonor. E N'Aimerics si s'en venget, qu'el lo feri d'una espaza per la testa. Per que.l covenc ad issir de Tollosa e faidir. Et anet s'en en Cataloigna. E.N Guillems de Berguedam si l'acuilli; et enansset lui en son trobar, en la premiera canson qu'el avia faita. Et fetz lo joglar, qu'el li det son pallafre e sos vestirs. E presentet lo al rei Anfos de Castella, que.l crec d'arnes e d'onor. Et estet en aquellas encontradas lonc temps. Puois s'en venc en Lombardia, on tuich li bon ome li feron gran honor. Et en Lombardia definet.