Wikipèdia:AcuèlhLutzSus/3 de febrièr

La lenga etrusca foguèt parlada pels Etruscs sul territòri de l’anciana Etruria, en Itàlia centrala, correspondent gaireben a l’actuala Toscana (que li deu lo seu nom), a partir del sègle -VIII, fins son atudament coma lenga viventa a l’entorn del sègle -II.

Existís lo corpus, siá un ensems d'inscripcions en lenga etrusca conservadas fins ara, repertoriat e venent gaireben totas de Campània, del Latium, de Falerii e Falisc, Veies, Caeren Tarquinia e a l’entorn, mas tanben de luòcs mai alunhats, fòra d’Etruria, e amb que avián de rapòrts estrechs diplomatics o comercials: çò que vendrá a l’epòca romana la Gallia Narbonensis (la Narbonesa), mas tanben Corsega, la Sardenha e l’Africa del Nòrd o Cartage èra sobeirana.

Lo sol lengatge atestat amb que foguèt trobat una parentat amb l’etrusc es aquel que foguèt parlat dins l’illa de Lemnos, avant l’invasion ateniana (- VI), que d’estelas foguèron trobadas, portant d'inscripcions redigidas amb de caractèrs pròches d’aqueles utilizats pels Etruscs.