Teorèma de Cantor
Lo teorèma de Cantor es un teorèma matematic dins lo domeni de la teoria deis ensembles. Enóncia que lo cardinau d'un ensemble E es totjorn estrictament inferior au cardinau de l'ensemble de sei partidas P(E), es a dire qu'existís pas de bijeccion entre E e P(E). Aqueu teorèma foguèt demostrat en 1891 per Georg Cantor (1845-1918).
Combinat amb l'axiòma de l'ensemble dei partidas e l'axiòma de l'infinit de la teoria deis ensembles usuala, aqueu teorèma implica l'existéncia d'una ierarquia infinida d'ensembles infinits en tèrmes de cardinalitat. Ocupa ansin una plaça importanta dins lo trabalh d'estructuracion de la teoria deis ensembles realizat per Ernst Zermelo (1871-1953) au començament dau sègle XX.
Liames intèrnes
[modificar | Modificar lo còdi]Bibliografia
[modificar | Modificar lo còdi]- (en) Jean van Heijenoort, From Frege to Gödel: A Source Book in Mathematical Logic, 1879-1931, Harvard Univ. Press, 1967.
Nòtas e referéncias
[modificar | Modificar lo còdi]