Simitarra
Una simitarra es un tipe de sabre amb una lama corbada. Son origina es mau coneguda mai aquela arma sembla l'eiretiera aràbia dei lamas corbadas utilizadas tre l'Antiquitat per leis Escites e lei Macedonians. Fòrça utilizada dins l'Empèri Otoman e en Pèrsia entre lei sègles XVI e XIX, es venguda un simbòl de l'Orient Mejan. Pasmens, son usatge foguèt tanben frequent dins d'autrei regions dau mond, especialament coma arma segondària de la cavalariá europèa après la generalizacion deis armas de fuòc.
Lei simitarras avián generalament una longor de 90 cm, un talhant unic e una poncha permetent d'atacar d'estòc. L'interès principau de l'arma èra sa lama corbada. Premier, permetiá d'infligir de bleçaduras pus grèvas qu'una lama drecha car l'energia dau còp èra concentrada sus una seccion pus pichona. Puei, gràcias a sa corbadura, la lama aviá tendéncia a esquilhar sus lei superficias duras (bloquiers, lamas advèrsas... etc.), çò que limitava lo risc de blocatge de l'arma.
-
Simatarra otomana dau sègle XVII.
-
Simatarra polonesa dau sègle XVIII.
-
Simatarra indiana dau sègle XIX.
-
Simatarra pèrsa dau sègle XIX.
-
Simatarra afgana dau sègle XIX.