Segonda lenga
Una segonda lenga (L2) es una lenga aquerida après la lenga mairala. Aquela lenga s'utiliza per conveniéncia, necessitat (dins lo cas dels immigrants) o, mai abitualament, coma lingua franca.
La caracteristica generala de la segonda lenga es son utilizacion que permet l'integracion d'un individú dins un grop majoritari.[1]
Dempuèi lo moment que l'umanitat sentiá lo besonh de l'aprendissatge d'una segonda lenga, ja siá per de motius culturals, economics, investigatius o scientifics, an sorgit dels estudis suls quins dels procèsses o metòdes deurián basar-se per l'aprendissatge d'una segonda lenga. D'acòrdi amb aiçò, se son identificats dos dels metòdes mai comuns e principalas, los quals explican coma un individú apren una segonda lenga: aquisicion e aprendissatge.
Referéncias[modificar | Modificar lo còdi]
- ↑ Cuq, Jean-Pierre. «Français langue seconde : essai de conceptualisation». A: L'information grammaticale. no 43, 1989, p. 36–40.